Antony is een speler die voetbalt alsof zijn leven ervan afhangt, zo beschrijft Hugo Borst hem. De columnist is lovend over zijn spel, maar ziet ook het theatrale van de Braziliaanse vleugelspeler. Eén ding is volgens Borst in ieder geval zeker, Ajax gaat hem missen als hij vertrekt.

'Antony voetbalt alsof zijn leven ervan afhangt. Hij kan dan wel in Amsterdam wonen, die jongen waant zich in de favela', schrijft Borst in zijn column in het Algemeen Dagblad. 'Er moet een partij drugs of wapens worden verdedigd. Een rivaliserende zwaarbewapende bende wil de boel komen afpakken. Zó staat hij aan de aftrap. Ze moeten over zijn lijk.'

'Hij is bereid iemand eerlijk te passeren, maar valsspelen is geoorloofd. Jengelen. Zeiken. Op de enkel van zijn tegenstander gaan staan. Praten. Vuilbekkerij. Een klap op iemand zijn kop geven in het duel of zomaar vallen', zo vat Borst het spel van Antony samen. 'Veel mensen haten hem dan, maar vergeet niet dat in de expressie de oprechte hunkering besloten ligt om vandaag te winnen. En maak van hunkering maar gerust noodzaak.'

'Antony is een publieksspeler'

'Tegenstanders moeten vernederd worden, als een linksback zijn benen niet gesloten houdt: poort. En alles gaat op topsnelheid, hij is een Bentley Bentayga of een Ferrari.' Toch ziet Borst ook dat Antony met vuur speelt. 'Hij speelt op de grens. Waar die grens ligt, weet hij zelf nog niet helemaal. Die rode kaart van zondag zagen we al weken aan komen. Antony is goed. Zelfs als hij niet goed is. Maar hij is vooral onderhoudend en bij vlagen heel komisch. Wat een publieksspeler. We zullen ’m volgend seizoen missen in de eredivisie. Vooral Ajax.'