Voor het eerst sinds 1996 staat Ajax weer in een Europese finale. Het is voor de tiende keer dat de Amsterdamse club het presteert om de eindstrijd van de Europa Cup I/Champions League of Europa Cup II/UEFA Cup/Europa League te bereiken. Tot de dag van de finale blikt Ajax Showtime elke dag terug op een van de eerdere edities. In deel 6: de finale van de Europacup II in 1988.

Na de drie opeenvolgende Europese finales voor Ajax in de jaren zeventig duurde het tot 1987 voordat Ajax er weer een bereikte, maar in 1988 was het daarna meteen weer zover. Een jaar na de 1-0 overwinning op FC Lokomotive Leipzig plaatste Ajax zich ook in 1988 voor de finale van de Europa Cup II. Nog altijd bestond er in de Europese competities nog geen poulefase en dus sloot Ajax meteen aan in de knockout-fase.

In de eerste rondde wachtte het kleinere Ierse Dundalk FC. Ajax mocht beginnen met een thuiswedstrijd en dat zouden de Ieren weten ook. Ajax boekte een overtuigende 4-0 overwinning in eigen huis door doelpunten van Frank Rijkaard, Danny Blind, Aron Winter en de Ierse Frank Stapleton. Met een prachtige uitgangspositie reisde Ajax af naar Dundalk, waar Ajax uiteindelijk het tweeluik vrij gemakkelijk uitspeelde; 0-2 via Hennie Meijer en een eigen goal van de Ier Paul Newe. In de tweede ronde kwam Ajax uit tegen een wat grotere naam, Hamburger SV. Ditmaal begon Ajax met een uitwedstrijd, een uitgelezen kans om een grote stap te zetten naar de kwartfinale. De Amsterdammers hielden de nul en scoorden zelf eenmaal: 0-1. Het doelpunt kwam wederom op de naam van Meijer en hiermee verschafte Ajax zich een uitstekende uitgangspositie. De thuiswedstrijd zou dan ook geen probleem worden voor Ajax en er werd met 2-0 gewonnen, na goals van Arnold Mühren en het goudhaantje Meijer.

In de kwartfinale trof Ajax het Zwitserse BSC Young Boys. In zowel de thuiswedstrijd als in de uitwedstrijd was er een miniem verschil en won Ajax met 1-0. In de uitwedstrijd gaf Peter Larsson de assist op de scorende John Bosman, in de thuiswedstrijd was het andersom. De volgende horde die te nemen was, was een oude bekende. Net als in de Europese campagne in het seizoen 1971/1972, toen Ajax ook de finale haalde, trof Ajax Olympique Marseille. Deze keer stond de dubbele ontmoeting op het programma in de halve finale. Ajax begon met een uitwedstrijd in Marseille en dat bleek voor Ajax alles behalve een onneembare vesting. Het werd een 0-3 overwinning met twee doelpunten van Rob Witschge en één doelpunt van Dennis Bergkamp. Hierdoor werd er in de thuiswedstrijd niets meer gevraagd dan het uitspelen van de halve finale. Ajax verloor met 1-2, maar bereikte de finale van de Europa Cup II. Doelpuntenmaker aan Amsterdamse zijde was Larsson.

In de finale trof Ajax als opponent het Belgische KV Mechelen met als hoofdcoach Aad de Mos. Naast De Mos had het elftal wel meer Nederlandse invloeden met Erwin Koeman, Graeme Rutjes, Wim Hofkens en Piet den Boer. Op voorhand leek het voor Ajax een relatief makkelijke finale te worden en mochten ze bij Mechelen de handjes al dichtknijpen dat ze er stonden. De Belgen waren in de finale aanbeland door Dinamo Boekarest, St. Mirren FC, Dinamo Minsk en Atalanta Bergamo te verslaan.

De waarheid bleek totaal anders. Al in de zestiende minuut moest verdediger Danny Blind de kleedkamers opzoeken na een rode kaart wegens het neerhalen van een doorgebroken speler. Ajax kon hierna geen vuist meer maken, maar het duurde nog wel een tijdje voordat Mechelen de meerderheid in doelpunten wist uit te drukken. Het was uiteindelijk in de 53ste minuut uitgerekend de Nederlander Den Boer die de 1-0 maakte. Ajax kon ondanks de kleine veertig minuten die ze nog hadden geen verandering meer brengen aan de stand en verloor de finale met 1-0 van het kleinere KV Mechelen.

Wie deden er mee?
Het elftal van Ajax was ten opzichte van de gewonnen finale in 1987 op een aantal plekken gewijzigd. In het doel stond nog altijd Stanley Menzo. In de verdediging echter, was het een en ander verschoven. Zo speelde Danny Blind aan de rechterkant van de verdediging, waar een jaar eerder Sonny Silooy die positie nog invulde. Centraal stonden Verlaat en Wouters geposteerd. Verlaat stond daar een jaar eerder ook al, maar Wouters was verschoven van het middenveld naar de centrale verdediging. Aan de linkerkant stond ook een speler die er een jaar eerder niet stond, een Zweed om precies te zijn. Het was Peter Larsson, die in het toernooi meerdere malen in aanvallend opzicht belangrijk was.

Op het middenveld was er op één positie na niets veranderd. Aron Winter (huidig trainer van Ajax O19) en Arnold Mühren maakten, net zoals het jaar ervoor, samen deel uit van het drie-mans middenveld. Ditmaal werd het drietal gecompleteerd door Arnold Scholten, de man die in de vorige finale in de 83ste minuut inviel voor Mühren. In de aanval was na de gewonnen finale van 1987 Marco van Basten vertrokken naar de Italiaanse grootmacht AC Milan. Zijn plek in de punt van de aanval werd ditmaal overgenomen door John Bosman. De vleugels bleven met John van ’t Schip en Rob Witschge wel intact.

Dennis Bergkamp mocht als wissel al in de 37ste minuut het veld betreden, hij verving Van ’t Schip. In de 73ste minuut viel Meijer nog in voor Verlaat, maar wist geen potten meer te breken.

Wedstrijdverloop:
Opstelling Ajax: Menzo; Blind, Verlaat (Meijer 73’), Wouters, Larsson; Scholten, Winter, Mühren; Van ’t Schip (Bergkamp 37’), Bosman, Witschge;

Opstelling KV Mechelen: Preud’homme; Sanders, Clijsters, Rutjes, Deferm; Hofkens (Theunis 73’), Emmers, Koeman, De Wilde (De Mesmaeker 60’), Den Boer, Ohana;

Doelpunten:
1-0 Piet den Boer (53’)

Locatie: Stade de la Meinau (Straatsburg)

Meer 'Count to Stockholm':
Count To Stockholm: de finale van 1987
Count To Stockholm: de finale van 1973
Count To Stockholm: de finale van 1972
Count To Stockholm: de finale van 1971
Count To Stockholm: de finale van 1969

Bart Veenstra (Twitter: @Bart_Veenstra | e-mail: b.veenstra@ajaxshowtime.com)
Jesse ter Haar (Twitter: @Jesseth0344 | e-mail: jitihi22@live.nl)

Bestel hier het Road 2 Stockholm shirt in de AS Webshop.