Menno Pot heeft veel beleefd als fan van Ajax, zo schrijft hij in een column in Het Parool. De schrijver denkt terug aan de successen, maar vooral de vele dieptepunten in 2017.

'Ik kan me nauwelijks een turbulenter Ajaxjaar heugen. Het was een achtbaanrit van euforie naar rouw, van trots naar ergernis, van 'We are back' naar 'We zijn terug bij af'. Eerst was er de heerlijkste Ajaxlente in twintig jaar: tegen Schalke en Lyon, maar óók in 'gewone' potjes tegen Heracles, AZ of Heerenveen. Enorme voorwaartse druk. Afjagen. Tempo. Dartelende jonkies', begint Pot.

Daarna kwamen de dieptepunten met de verloren de finale, het vertrek van Peter Bosz, de uitgebleven transfers en het drama rondom Abdelhak Nouri. 'Nu, in de donkere nadagen van het jaar, is er weer een glimlach, ingegeven door verbeterend spel en de plotselinge halvering van de achterstand op PSV. Misschien kan 2018 tóch nog het jaar worden waarin we met 'schaal 34' bij onze eeuwige nummer 34 kunnen langsgaan: te voet naar Appie, een menselijk lint van de Johan Cruijff Arena (!) naar Geuzenveld. We zullen zijn vingers op de schaal leggen en hij zal het voelen. In 2017 liet Ajax me nooit koud. Dat was soms uitputtend, maar het is, uiteindelijk, ook liefde.'