In de rubriek 'Uit het Oog' spreekt Ajax Showtime met oud-Ajacieden die hun sporen tegenwoordig elders achterlaten. Uit het oog dus, maar niet uit het hart. In deel 20 spreekt Nourdin Boukhari, de middenvelder die in totaal vier seizoen uitkwam voor de Amsterdamse club. Hij spreekt onder andere over zijn periode bij Ajax, Anwar El Ghazi en het huidige Ajax-elftal.

Boukhari kwam in de zomer van 2002 over van Sparta Rotterdam en speelde in zijn eerste seizoen in Amsterdam 29 wedstrijden, waarin hij zevenmaal trefzeker was. Met name in de slotfase van het seizoen bleek de Marokkaanse middenvelder in vorm. Toch werd Boukhari in het volgende seizoen verhuurd aan NAC Breda. 'Voor mij was het eerste jaar bij Ajax een leerjaar. Ik had er daarom ook voor gekozen om voor vier jaar te tekenen, om zo te kunnen wennen aan de Ajax-stijl. Het ging bij mij echter sneller dan trainer Ronald Koeman en Leo Beenhakker destijds voor ogen hadden. Ik speelde veel, ik scoorde veel, dat had ik zelf ook niet verwacht', vertelt hij.

Scoren tegen Ajax
'In mijn tweede jaar kwamen er ineens drie buitenspelers bij (Sikora, Soetaers en Mitea) waardoor de concurrentie toenam', vervolgt Boukhari. 'Van nummer één of nummer twee was ik nu ineens de nummer drie. Dat betekende dat ik niet veel aan wedstrijden zou toekomen in Ajax 1 en ik wilde wel voetballen, waardoor ik een gesprek had met Koeman. Ik speelde de eerste wedstrijden van dat seizoen (2003/2004) nog mee, maar ging eind augustus alsnog op huurbasis naar NAC Breda en dat beviel me wel.'

Eén van de redenen waarom Boukhari zijn periode beviel was vanwege zijn eerste wedstrijd in Bredase dienst. Op vrijdag kwam hij aan bij de club in Noord-Brabant en op zondag kwam Ajax op bezoek in het Rat Verlegh-stadion. Die wedstrijd staat nog op Boukhari's netvlies, zo vertelt hij. 'Ik had maar tien minuten nodig en toen had ik al gescoord. Of ik mij wilde extra wilde bewijzen? Ja, natuurlijk. Ik ben altijd een speler geweest die als de trainer het anders zag ik het tegendeel wilde bewijzen.'

'Een trainer maakt zijn keuzes en als hij denkt dat andere jongens het beter doen op die plek dan is dat zijn goed recht', stelt hij. 'Voor mij een reden om keihard te werken en te laten zien dat het niet zo is en in die wedstrijd klopte het helemaal. Het totaal plaatje als team, we speelden goed en zonder hulp van mijn teamgenoten kon ik ook niet scoren. Het was een leuk jaar bij NAC en dat Ajax meteen al langskwam maakte het bijzonder. Ik behoorde nog wel bij Ajax, maar in die periode had ik een geel shirt aan, dus dan hoor ik bij de tegenstander.'

Tweede periode Ajax
Boukhari keerde in de zomer van 2004 terug in Amsterdam en speelde nog twee jaar voor Ajax. Hij kreeg echter een belletje van Koeman met de mededeling dat er ten opzichte van een jaar geleden niets was veranderd. Het duurde vervolgens niet lang of Boukhari, mede op aandringen van toenmalig technisch directeur Louis van Gaal, speelde gewoon weer zijn wedstrijden voor Ajax. 'Ik ben blij dat ik veel heb gespeeld, hangend op linksbuiten, maar ook op mijn eigen positie (als nummer tien, red.).'

'Ik had veel goede spelers om mij heen, noem maar op. Van Wesley Sneijder, Zlatan Ibrahimovic tot aan Maxwell, Nigel de Jong en Steven Pienaar. Daar kon je wel een balletje mee tikken. Ik heb vier mooie jaren gehad bij Ajax, volg het nog steeds en ben dan ook blij dat ik voor Ajax in dat mooie stadion heb mogen spelen. Wat mijn mooiste herinnering is? Dat zijn er zoveel, ik heb alleen maar mooie herinneringen, haha. Mijn doelpunt tegen Feyenoord in de met 2-4 gewonnen play-off wedstrijd? Mwah, ik scoorde wel vaker tegen Feyenoord. Maar in 2006 kenden wij een moeilijk jaar onder toenmalig trainer Danny Blind. We speelden de bekerfinale tegen PSV (2-1 winst) en dat ik de assist gaf op de winnende van Huntelaar maakt mij wel blij.'

Toch koos Boukhari ervoor om Ajax in de zomer van 2006 definitief te verlaten. De technicus had daar zo zijn redenen voor. 'Het laatste jaar begon ik mijn draai te vinden, speelde bij een mooie club met een perfecte organisatie en goede supporters. Ik heb er goede contacten aan over gehouden, maar op een gegeven moment wil je ook wat van de club terug. Uit de gesprekken met toenmalig technisch directeur Martin van Geel voelde ik geen waardering van hun kant. Mijn nieuwe contract zou min of meer hetzelfde blijven, terwijl andere spelers die jonger, of misschien minder waren, er wel op vooruit gingen. Toen besloot ik elders te gaan kijken', aldus Boukhari, die daarna naar het Franse FC Nantes vertrok.

Danny Blind
In 2007 haalde Danny Blind hem, als technisch directeur van Sparta Rotterdam, terug naar de club waar het voor Boukhari allemaal begon. 'Blind is een goede trainer, hij heeft iets wat ik ook wel graag zie, namelijk de over-mijn-lijk mentaliteit. Ik spreek hem nu weinig, maar als ik hem tegenkom bij Sparta dan praten we elkaar bij over bepaalde dingen in het leven en voetbal. Of hij de juiste bondscoach is? Ja, ik denk het wel, maar het spelletje speelt natuurlijk al langer. Hij was al langer assistent-bondscoach, dus hij weet wat er speelt en hij moet dat nu gaan herstellen. We moeten het eigenlijk zien als met België. Even een paar jaar in de koeling en nu zie je dat al hun spelers bij topclubs spelen.'

Anwar El Ghazi
Onlangs maakte Anwar El Ghazi, die net als Boukhari een Marokkaanse achtergrond heeft, de keuze om voor Oranje uit te komen. Boukhari koos in 2001 voor het nationale elftal van Marokko. 'Iedereen moet zijn eigen keuze maken en dat doe je in mijn ogen op basis van je gevoel en je hart. Als hij vindt dat hij met Oranje meer kan bereiken dan met het Marokkaanse elftal en zijn kwaliteiten daar beter kwijt kan, is het zijn goed recht. Ik denk dat hij bovendien goed geluisterd heeft naar zijn ouders', zo vindt Boukhari.

De spelmaker zelf had ooit ook de keuze tussen beide nationale teams. 'Toen ik negentien of twintig was, stond er ineens een Marokkaanse delegatie voor de deur, de keuze was snel gemaakt. Als ik voor Oranje had gekozen had ik moeten concurreren met toptalenten als Sneijder, Van der Vaart, Van Persie, Robben en Kuijt: allemaal jongens die er bovenuit steken. Ik koos uiteindelijk met mijn hart en trots voor Marokko en ik wilde ook wel meer dan één interland spelen. Nu kan ik zeggen dat ik Marokkaans international ben geweest.'

Boukhari vindt dat El Ghazi goed bezig is, maar denkt wel dat het nog beter kan. 'Hij maakt een stormachtige ontwikkeling door, het is te hopen dat hij deze lijn vasthoudt en doortrekt. Voor zo'n speler kom je naar het stadion. Ajax moet erg blij zijn met zo'n speler en oud-Spartaan natuurlijk', grapt Boukhari. 'Als ik El Ghazi zie, denk ik dat hij er meer kan uithalen. Hij zou minder statisch aan de zijlijn moeten staan en niet pas acties maken als hij de bal heeft. Hij moet van te voren al positie kiezen en van daaruit kan hij meer loopacties maken, hij is namelijk snel genoeg. Hij heeft een goede actie in huis, goede voorzet en kan bovendien goed koppen.'

Het huidige Ajax
De laatste tijd is er veel kritiek op het spel van Ajax. Het spel van Ajax zou voorspelbaar, saai en te systematisch zijn. Boukhari kan zich wel vinden in die kritiek. 'In het Ajax van nu krijgen de spelers te veel opdrachten mee, terwijl je spelers als El Ghazi en Viktor Fischer juist zo weinig mogelijk opdrachten moet meegeven. Laat ze doen waar ze goed in zijn, laat ze hun acties maken en als ze balverlies lijden moet het team gewoon snel omschakelen en de bal heroveren.’

'Ik begrijp wel dat het saai is, dat komt misschien wel door het hele team', vervolgt hij. 'Ze moeten met meer lef spelen, spelers die risico kunnen nemen moeten dat vooral doen. Dan krijg je mooiere aanvallen en meer doelpunten. Spelers die minder talent hebben, moeten meer op safe spelen, zoals een verdedigende middenvelder. Maar voorin moeten de spelers zich meer laten gelden. En ook de jongens op het middenveld moeten veel meer lef en durf in hun spel steken in plaats dan alleen maar die breedteballen. Ik denk dat het beter kan gaan als ze ook in Europa weer wedstrijden gaan winnen. Als Ajax-zijnde moet je tegen clubs als Rapid Wien gewoon met 3 of 4-0 winnen in eigen huis. Maar dat gebeurt niet, waardoor je niet actief bent in de Champions League.'

Wat doet Boukhari nu?
Boukhari speelt op dit moment als spits bij Magreb 90 in Utrecht. 'Ik ben daar via een vriend terecht gekomen en doe het met alle plezier. Ze zijn sinds 2009 van de Vijfde Klasse opgeklommen naar de Topklasse. Het is leuk om in de Topklasse te spelen bij een club die mooi op mijn CV staat. Van die club mocht ik gelukkig ook langer vakantie houden, wat vroeger als profvoetballer niet altijd kon.'

Verder is Boukhari jeugdtrainer bij Sparta en hij heeft nog geen plannen om uit de voetballerij te stappen. Integendeel. 'Ik loop nu stage bij de A1 van Sparta, ik probeer daar de spelers te ontwikkelen tot goede afmakers en ze weten wat ze te doen staat. Ik eet, slaap en drink voetbal. Ik ben een echt voetbaldier en wil elke dag met het spelletje bezig zijn. Misschien zien jullie Nourdin Boukhari in de toekomst wel ergens aan de slag als hoofdtrainer, dat is wel mijn ambitie. Of misschien ooit als jeugdtrainer bij Ajax, dat zou ik ook wel leuk vinden.'

Door: Bart Veenstra

Meer 'Uit het Oog':
Deel 1: Danzell Gravenberch
Deel 2: Tom de Mul
Deel 3: Hedwiges Maduro
Deel 4: Rydell Poepon
Deel 5: Mitchell Donald
Deel 6: Markus Rosenberg
Deel 7: Pius Ikedia
Deel 8: Nicolae Mitea
Deel 9: Marvin Zeegelaar
Deel 10: Dmitry Bulykin
Deel 11: Olaf Lindenbergh
Deel 12: Youssouf Hersi
Deel 13: Eyong Enoh
Deel 14: Ismail Aissati
Deel 15: Benni McCarthy
Deel 16: Hyun-Jun Suk
Deel 17: Marko Pantelic
Deel 18: Zdenek Grygera
Deel 19: Jurgen Colin