Ik heb een hekel aan interlandweekenden. De nutteloze wedstrijden van het Nederlands Elftal tegen landen als Estland en Roemenië kunnen mij totaal niet interesseren. Daarnaast vind ik het bijzonder hinderlijk dat de Eredivisie voor een weekend stil ligt. Ook het amateurvoetbal in de regio was afgelast, dus afgelopen zondag was er geen enkele mogelijkheid om voetbal te kijken. Juist nu Ajax weer staat waar het hoort te staan, vind ik een dergelijke interlandbreak vervelend. Voor mij kan het derde kampioenschap op rij niet snel genoeg officieel zijn.
Zoals vele Ajax-supporters struinde ik deze saaie zondag de verschillende Ajax fansites af. Toen zag ik op Ajax Showtime het artikel Wedstrijd van toen: Feyenoord - Ajax staan. Deze wedstrijd werd in het voorjaar van 1993 gespeeld en ik heb hem dus destijds niet bewust meegemaakt. Helaas was ik toen deze wedstrijd werd gespeeld slechts één jaar oud. Een fantastisch team met latere wereldtoppers zoals Davids, Bergkamp en Overmars speelden op 31 maart 1993 tegen het Feyenoord met mindere goden als Ed de Goeij en Gaston Taument. Wat mij vooral opviel is dat na de veilige marge van 2-0, de Ajax-supporters het volgende lied inzetten: 'Wat zijn die sukkels stil, wat zijn die sukkels stil!'. 'Wat lief!', dacht ik meteen. Sukkels vind ik voor een spreekkoor nou niet bepaald kwetsend.
´Natuurlijk zing ik zelf ook mee met jodenliedjes´
Waar het vandaag de dag alleen maar over joden of kakkerlakken gaat, ging het zo'n 10 jaar geleden dus nog over sukkels. Waar is die ruwheid ontstaan? Een kort onderzoekje op het internet bood mij al snel de uitkomst, Ajax en de supporters die zich Joden noemen gaan al jaren lang samen. Sinds dat Utrecht supporters zich eind jaren '70 met spandoeken tegen de Joden gingen verzetten, hebben vele Ajacieden deze bijnaam aangenomen. Meerdere bestuursleden en burgemeesters hebben zich er voor ingezet om deze bijnaam uit de Arena te verbannen. Dit loopt echter al jaren op niks uit. De supporters blijven de liederen zingen en ik moet toegeven: deze liedjes klinken erg krachtig. Het enige probleem is dat de tegenstanders zich tegen 'joden' gaan afzetten. En dat is juist waar het volgens de gezaghebbers misgaat.
Natuurlijk zing ik zelf ook mee met de jodenliedjes, maar het lijkt mij ook helemaal geen verkeerd idee als we voortaan in plaats van ´Joden, joden´, ´Johan, Johan´ roepen. Qua krachtterm maakt het eigenlijk helemaal niet uit. Maar als de term joden dan toch over een aantal jaren helemaal uit stadion verbannen moet worden, hoop ik wel dat er een nieuwe tekst op de heerlijke melodie van ´En wie niet springt die is geen jood´ wordt bedacht.
En de eindstand van Feyenoord - Ajax in 1993? 0-5. Precies zoals het hoort.
Gijs Kok





































Plaats reactie