Ruben Ligeon kijkt met gemengde gevoelens terug op zijn loopbaan als voetballer, zo laat hij weten in gesprek met Het Parool. De voormalig speler van onder meer Ajax, NAC Breda, Slovan Bratislava en Trencin is trots om bij de Amsterdamse club actief te zijn geweest, maar had inmiddels bepaalde zaken anders aangepakt. Inmiddels vervult Ligeon (33) een maatschappelijke functie.

Bestel nu het nieuwe derde tenue of de trainingscollectie van Ajax!

Ligeon noemt het spelen bij Ajax een mooie ervaring. 'Vanaf een jaar of 15, 16 begon ik te beseffen: dit kan iets worden, ik kan van mijn hobby mijn werk maken. Eerst naar het tweede elftal en uiteindelijk naar het eerste. Ik kwam in de kleedkamer met jongens naar wie ik altijd keek op tv.'

Gregory van der Wiel was destijds de grote concurrent van Ligeon. 'Met het Nederlands elftal had hij net een WK-finale gespeeld. Ik zag hem als een voorbeeld en ineens noemde ik hem Greg, we kenden elkaar. Ik was jong. Je hebt tijd, maar ook weer niet, alles gaat zo snel.'

Duur shoppingpatroon met Ajax-salaris

Ligeon weet nog goed dat hij van zijn eerste salarissen naar de P.C. Hooftstraat ging om zichzelf te belonen. Ook regelde hij via een personal shopper kleding die elders niet verkrijgbaar was. Vooral Louis Vuitton was een populair merk bij de oud-verdediger.

'Louis Vuitton maakt spullen die jarenlang meegaan, een tas of zo, maar ik kocht ook schoenen van 1000 euro. Later denk je: over een paar jaar draag ik ze niet meer, waarom heb ik die schoenen gehaald? Je krijgt een auto van de club en begint dingetjes te kopen, zo gaat het gewoon. Ook bij mij.'

Met terugwerkende kracht kan Ligeon concluderen dat de voetbalwereld niet helemaal bij hem paste. 'Ik was erg introvert, op mezelf, verlegen. Als je zo in elkaar zit, lijkt het alsof je een makkelijk doelwit bent. Zo van: hij stapt toch niet naar de trainer, hij geeft toch geen grote mond tegen een medespeler. Later in mijn carrière deed ik wel meer mijn mond open, maar ja, toen was ik al bijna klaar.'

Tekst gaat verder onder de foto.

Ligeon had in zijn tijd als voetballer vaker naar de trainer willen stappen. 'Als je niet speelt, zijn er voetballers die vragen: waarom is dat, ik wil erin staan, hoe zit dat? Ik dacht alleen: ik doe mijn best, ik blijf hard trainen en als mijn kans komt, pak ik die', aldus de rechtsback, die inmiddels vrede heeft met wie hij is. 'Maar soms denk ik: had ik het maar anders gedaan. Iets meer mijn mond opentrekken, wat brutaler zijn.'

Vertrek bij Ajax 

Ajax verhuurde Ligeon in januari 2015 voor een half seizoen aan NAC Breda. Na die periode leek hij afscheid te moeten nemen van zijn eerste profclub. 'Ik was verhuurd aan NAC en zou terugkomen naar Ajax. Mijn zaakwaarnemer belde toen ik net langs de Johan Cruijff ArenA reed: Ajax is klaar, je mag vertrekken. Eerst barstte ik in tranen uit, dit was mijn club, waar ik alles had meegemaakt.'

'Later werd mijn zaakwaarnemer gebeld door Marc Overmars dat ze mijn contract alsnog hadden verlengd en ik werd direct uitgeleend aan Willem II. Terwijl ik net contact had met FC Utrecht, daar zou ik heengaan.'

Ligeon stopte uiteindelijk op 31-jarige leeftijd met voetballen. De oud-profvoetballer is momenteel werkzaam in Amsterdam-Noord voor Life After School, waarvoor hij mbo-studenten ondersteunt als ze in de problemen komen of met school willen stoppen. Ligeon legt uit waar zijn takenpakket uit bestaat.

'Als vertrouwenspersoon maak ik samen met ze een plan, we stellen doelen en deadlines. Een situatie kan worden veranderd, maar dan moeten ze er wel wat voor doen. De jongere studenten kunnen net van het vmbo komen, waar hun handje werd vastgehouden. Het mbo is vrijer, ze moeten het zelf doen.'

Tekst gaat verder onder de foto.

Ligeon had als voetballer graag een vertrouwenspersoon gehad, zo erkent hij. 'Dat heb ik wel gemist. Nu is een mental coach normaal geworden. In die tijd zat daar nog een soort taboe op. Voetbal doe je niet alleen met je voeten, het zit vooral in je hoofd. Als je niet speelt blijft dat in je hoofd zitten, het komt er niet uit. Door er met iemand over te praten kun je zorgen dat het eruit komt, dat je het kwijtraakt.'

'Met de trainer kun je het daar niet over hebben, die denkt dan alleen: hij is er niet klaar voor, die jongen is te zwak. En een zaakwaarnemer begeleidt zoveel spelers, die heeft daar ook geen tijd voor. Zo’n man is er voor het zakelijke gedeelte', besluit Ligeon.