Menno Pot kent dubbele gevoelens na het vertrek van Francesco Farioli, zo schrijft hij in zijn column in Het Parool. Enerzijds baalt hij van de weerstand die de Italiaan bij Ajax ervaren heeft, maar tegelijkertijd weet de schrijver dat het de club maakt tot wat het vandaag de dag is.

Bestel nu het nieuwe thuistenue of de trainingscollectie in de webshop van Ajax!

'Wat me frustreert aan het vertrek van Francesco Farioli is niet eens het vertrek an sich', begint Pot zijn verhaal in de krant. Hij weet immers dat spelers en trainers van Ajax die uitblinken regelmatig snel voor een nieuw hoofdstuk in hun carrière kiezen. 'Exceptioneel getalenteerde Ajaxmensen vertrekken nu eenmaal.'

'Gek word ik vooral van het feit dat een moderne, innovatieve voetbaltrainer, een beschaafde man van het intellectuele soort, bij Ajax zoveel weerstand te overwinnen heeft - en na een jaar licht gedesillusioneerd van boord springt omdat een mondig deel van de starre, eenkennige Ajaxmoloch veel ouderwetser en langzamer denkt dan hij', zet hij er echter tegenover.

'Ajax is blijkbaar een club waar een ambitieuze, progressieve denker als Farioli, met een uitgekiende kijk op voetbal, topsport en groepsprocessen, zich uiteindelijk roepende in de woestijn voelt. Want zo is het; daar helpt geen omfloerst persbericht tegen. We gaan hem nog gruwelijk missen.'

'Ik zou willen dat Ajax een club is waar moderniteit omarmd wordt'

Idealiter zou Pot zien dat er in Amsterdam ietwat ruimer wordt gedacht en mensen buiten de eigen geledingen wat sneller serieus genomen worden. 'Ik zou willen dat Ajax een club is waar moderniteit omarmd wordt, waar academisch gedacht wordt, de allerslimste jongens en meisjes ruim baan krijgen en conservatieven worden genegeerd.'

'Als puntje bij paaltje komt, is Ajax niet zo'n club, maar een club met machtige conservatieve tegenkrachten en een logge structuur van geledingen', weet de columnist uit ervaring. 'Een club waar altijd weer eenkennigheid en een vorm van xenofobie opspelen, is het niet in de top dan wel eronder: een Tukker of Italiaan moet als trainer omzichtig krediet sprokkelen, geduldig vriendjes maken, hoe sterk hij inhoudelijk ook is.'

Tekst gaat verder onder de foto.

De negatieve kant van de gedachtengang van Pot luidt dan ook: 'Op zulke momenten vind ik Ajax een kutclub, waar 125 jaar clubmythologie wordt ingezet als een soort atoombom van schamperheid die op eigenzinnige vernieuwers "van buiten" gedropt kan worden: ho ho, Ajax-dna hè, effe dimmen jij.'

'Tegelijkertijd wil ik dat Ajax nooit verandert'

Aan de andere kant weet Pot dat de eigenwijsheid van Ajax is wat de club zo mooi maakt. 'Tegelijkertijd wil ik dat Ajax nooit verandert. Dat het mijn eigenwijze, eenkennige, rare, disfunctionele en dan ineens weer briljante rotclub blijft', zo omschrijft hij het. 'Ik kom daar geloof ik niet helemaal uit, zo aan het einde van dit intense seizoen. Laten we er een zomertje over nadenken. Dan ouwehoeren we in augustus gewoon weer verder. Afgesproken?'