Marciano Vink had in zijn tijd als speler van Ajax een haat-liefdeverhouding met Louis van Gaal, zo vertelt eerstgenoemde bij De Voetbalkantine op ESPN. Vink groeide als verdediger op bij Ajax, maar toen Van Gaal naar de club kwam, kwam de oud-Ajacied als middenvelder op de bank terecht.

Allereerst komt Vink aan het woord over het scoren tijdens zijn debuut. Hij deed het na zes minuten tegen Sparta Rotterdam. 'Je moest bij je debuut scoren, dus na zes minuten dacht ik: laat ik het maar doen', lacht hij. 'Ik zou in die periode al eerder mijn debuut gemaakt hebben. Dat was in een Europese wedstrijd tegen Sporting Lissabon. Alleen op de laatste training voor de wedstrijd ging ik door mijn enkel. Toen speelde Frank Verlaat die wedstrijd.'

'Ik denk dat ik toen weer hersteld was en toen mocht ik toch weer beginnen. Ik denk dat het onder Kurt Linder was', haalt Vink herinneringen terug. 'Hij had het even overgenomen. Later kwam het driemanschap Beenhakker, Haarms en Spitz Kohn. Ik kwam er toen in en ben er niet meer uit gegaan, totdat Louis kwam.'

Over zijn wisselende verhouding met Van Gaal vertelt Vink het volgende: 'Ik had met Louis van Gaal best wel een haat-liefdeverhouding. Ik praat er eigenlijk nooit over, maar hij is degene geweest die mij op het middenveld heeft gezet. Hij zag in mij een rechtshalf en Aron Winter speelde daar, dus ik moest wachten totdat Aron wegging.'

Tekst gaat verder onder de foto.

'Dat heeft best wel strijd opgeleverd, ook omdat ik mijn contract niet wilde verlengen', aldus Vink. 'Ik vond de verhoging te weinig, dus er was een financieel geschil. Dat is best wel een strijd geweest en uiteindelijk is dat zo (uit elkaar, red.) gelopen. Louis is wel een van de belangrijkste trainers in iedereens carrière die Louis heeft gehad.'

Strijd met Van Gaal

De voormalig speler van Ajax krijgt de vraag of hij zich kon vinden in de keuze van Van Gaal om Vink om te scholen tot middenvelder. 'Ik ben binnen Ajax opgegroeid als inschuivende laatste man', begint hij te vertellen. 'Wij speelden echt met drie verdedigers en die andere verdediger speelde ervoor, zodat je een ruit op het middenveld kreeg. Dat was vooruitstrevend in die periode, dus diegene die op het middenveld speelde, had alle vrijheid. Wij moesten het zo uitspelen dat ik vrijkwam. Later werd dat Jonk onder Louis.'

Die wisseling zorgde er niet alleen voor dat Vink op de bank kwam te zitten bij Ajax, maar ook zijn positie bij het Nederlands elftal werd on zeker. 'In die periode was je vaste basisspeler in het Nederlands elftal en dan komt er een trainer die een andere combinatie wilde. Het was niet meer Blind en Vink, maar Blind en Jonk. Dan beland je op de bank.'

De benen van Vink

Ook komt Vink aan het woord over zijn (gebrek aan) loopvermogen als voetballer. Tijdens duurlopen kende hij steevast moeite. 'Ik was de enige middenvelder in de Eredivisie die niet kon rennen. Ik kon wel sprinten en die korte stukjes lopen, maar geen duur. Wij deden altijd de Bosbaan. Op het moment dat je bij Ajax binnenkwam en je hoorde Bosbaan, dan moest je er weer in de auto heen. Ik denk dat ik dat hele stuk heb zitten janken, want ik weet gewoon: ik kan dat niet.'

'Bij de Bosbaan aangekomen, werd je in groepjes verdeeld of zei Louis gewoon: lopen, twee rondes', gaat Vink verder. 'Nou, twee rondes is echt heftig, maar in elk team had je altijd gasten die het zo uit hun mouw schudden. Tarik Oulida, Edgar Davids, die gingen er als hazen vandoor. Dan weet je: zorg dat je niet ingehaald wordt.'

Tot slot vertelt Vink hoe de duurlopen in de Bosbaan uiteindelijk verliepen. 'Ik liep altijd met Michel Kreek en Stanley Menzo achterin. Dan zie je het laatste groepje bij je weg lopen en dan wordt het alleen maar zwaarder. Dan kijk je de hoek om en zie je ze al aan de overkant. Die gasten hadden er gewoon echt zin in. Die vonden dat geweldig. Ik had dat niet. Mijn benen waren al moe als ik een bosloop moest doen in de voorbereiding.'