Wat een kut-start van het seizoen, anders kunnen we na zes potjes om het echie toch niet concluderen. Drie competitiewedstrijden gespeeld tegen 'rechter rijtje-clubs' en vier schamele puntjes. In Europa nipt door tegen PAOK en woensdag met de billen samengeknepen kijken of het tegen Rostov gaat lukken.

Ik zal eerlijk zeggen: ik had dit niet zien aankomen, ook niet na een niet al te fijne voorbereiding. Na het (toch vooral succesvolle) tijdperk van Frank de Boer keek volgens mij iedereen uit naar de komst van een trainer die het aanvallende voetbal er weer in zou brengen. Aanvallen, druk zetten, doelpunten maken en weer met plezier naar het stadion. Peter Bosz moest het gaan doen en ik had er alle vertrouwen in.

Heb, moet ikzelf eigenlijk zeggen. Ik kan na afgelopen zaterdag moeilijk zeggen dat ik zat te genieten, maar de uitspraken van Valentijn Driessen in De Telegraaf sluiten naadloos aan op wat volgens mij velen met mij denken. De selectie is in juli wakker geschud, moet plots intensief gaan trainen op aanvallend voetbal en dat valt de spelers vies tegen. Zo vies dat er stiekem een beetje geklaagd wordt.

Zie je het voor je? Basisspelers die jarenlang een sobere, maar toch ook heldere speelwijze van Frank de Boer kregen ingewreven, moeten nu honderdtachtig graden om. Ik ben de eerste die toegeeft dat dat best even wennen zal zijn. Inzakken bij balverlies of als een malle richting de zestien rennen is nogal een verschil. Ik zit veel achter een vierkant scherm op een stoel en lig waarschijnlijk een maand voor pampus als ik ineens rennend en vliegend orders moet verzamelen bij de Jumbo. Ik noem maar wat.

Maar klagen? Natuurlijk zou ik mijn baas bij de Jumbo vervloeken vanwege al die karren met koffiemelk en slagroom, maar klagen? Klagen dat het te snel gaat onder Bosz? Klagen dat we het allemaal niet kunnen en huilend in de foetushouding in bed liggen? Hou toch op! Als ik de koffiemelk niet van de pallet haal, heet dat werkweigering en kun je het vergeten bij de Jumbo. En werkweigering, daar leek het zaterdag toch verdomd veel op bij Ajax - Willem II.

De spelers zitten blijkbaar vastgeroest in de kantoorbaan die Frank de Boer heet. Daarmee niks tegen kantoorbanen, maar een nieuwe baas betekent nieuwe taken en bovenal nieuwe kansen. Kansen om jezelf te bewijzen en kansen om het op een andere manier beter te doen dan de laatste twee verloren seizoenen. Bosz dringt af en toe wel door, zoals voor rust tegen PAOK en Rostov en voor rust tegen Roda. Er wordt echter kennelijk met frisse tegenzin gedaan wat er wordt opgedragen, want tegen Willem II had men er geen zin meer in. Er werd op drie meter gedekt, van hoog druk zetten was helemaal geen sprake en in balbezit was het voor rust weer tikkie breed en tikkie terug.

Dat spelers klagen over de speelwijze van Bosz toont precies aan waar het probleem ligt. Niet bij de coach, maar bij de vastgeroeste selectie. Dat Bosz moet oprotten, is dan ook onzin. De spelers verdienen een schop onder hun kont. Vooral in de eerste weken/maanden van het seizoen dient er gewerkt te worden, zoals aangekondigd. Een cursus Bosz vereist dagelijks 110 procent inzet en als de spelers er vanaf dag één allemaal 120 procent voor waren gegaan, was de ploeg al veel verder geweest dan dat nu het geval is.

Ik hoor mensen over kwaliteit, over naïviteit en er zijn zelfs mensen die zich afvragen of er niet weer wat zekerheid ingebouwd moet worden. Ja, laten we lekker tegemoet komen aan de klagende spelers, die hun kont in de krib gooien als de tegenstand niet groot genoeg is. Vitesse kon het (na wat opstartproblemen) wel en Bosz vertelde dat hij Maccabi na een maand aan het voetballen had. Hoe is het dan in godsnaam mogelijk dat een op papier nog steeds prima Ajax dit seizoen pas twee keer won na twee maanden arbeid?

Een luie selectie laat Bosz op dit moment stikken. De coach brandt van de ambitie, maar kan zijn leerstof niet volledig kwijt bij de spelersgroep. Kom op, mannen! Schouders eronder, vernieuwing! Gewoon vol gas en je leert het jezelf maar aan. Niet lullen, maar poetsen, zeggen ze dan. Het wordt tijd dat naast Bosz ook de buitenwacht van de selectie eist dat spelers de ballen uit hun broek rennen. En niet alleen komende woensdag, maar ook zondag in Deventer. Iedere dag 110 procent en op iedere positie alles doen wat van je gevraagd wordt. Dat er daarna misschien nog pure kwaliteit bij moet op bepaalde posities zien we dan wel, maar laten we allereerst vooral het klagen achterwege laten en ons volledig openstellen voor de nieuwe visie. Je tegenstander opvreten, druk zetten alsof je leven ervan afhangt en in ieder geval doen alsof je trots bent om in een Ajax-shirt te voetballen. Iedere dag vol gas. Het 'Peter, rot op' zal dan snel verdwijnen.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: B.vanderploeg@ajaxshowtime.com)