Ruim negen jaar geleden zat een lange slungel uit Zweden breeduit te grijnzen in de perskamer van de Amsterdam Arena. Afgelopen week vond ik een blocnote terug met daarin mijn aantekeningen van die bewuste middag in april 2001. Bovenaan op de eerste pagina stonden twee woorden geschreven: triomfantelijk en zelfbewust. Zo kwam de nieuwe spits van Ajax kennelijk binnen tijdens zijn presentatie.

Tussen twee haakjes stond daarachter de volgende notitie: 'Samenwerking met Co Adriaanse belooft interessant te worden.' De aantekeningen eindigden met een uitspraak van de aanvaller in kwestie: 'Ik heb technische voeten.'

De ultieme onderstreping van die laatste woorden kwam drie jaar later, toen Zlatan Ibrahimovic tegen NAC Breda het mooiste doelpunt fabriceerde dat ooit in De Arena is gemaakt. David Mendes da Silva schijnt er nog steeds wel eens gillend van wakker te worden.

De toenmalige verdediger werd tijdens de bijna eindeloze slalom van Ibrahimovic drie keer voor schut gezet, voordat de NAC-defensie eindelijk uit haar lijden werd verlost. Kort daarna bleek dat wonderbaarlijke doelpunt het slotakkoord van Ibrahimovic in Amsterdam te zijn. Hij verkaste naar Juventus, waarmee een einde kwam aan drie fascinerende seizoenen bij Ajax.

De botsing der karakters met trainer Adriaanse had niet lang op zich laten wachten en ook met diverse medespelers – Rafael van der Vaart voorop – had de Zweed de confrontatie gezocht. Tussen alle commotie door liet Ibrahimovic prachtige staaltjes voetbal zien. Bij Juve leverden zijn technische voeten al snel een lofzang op van sterspeler Pavel Nedved. 'Tijdens de training lopen we soms met tien spelers achter hem aan om de bal te veroveren', zei de Tsjech over zijn nieuwe ploeggenoot. 'En meestal tevergeefs.'

Zlatan Ibrahimovic zou in het verdere verloop van zijn loopbaan blijven boeien. Zijn gedragingen zijn net zo onnavolgbaar als zijn schijnbewegingen, en dat is maar goed ook. Grijze muizen hebben we al genoeg in de voetballerij. Ooit vroeg ik hem of hij wist dat in Nederland gewoon al gek genoeg is. Ibrahimovic trok een gezicht alsof hij net een fles azijn had leeggedronken en zei: 'Gewoon is saai.'

Het bijzondere is dat de spits zijn controversiële karakter combineert met een carrière die slechts weinigen gegeven is. Zijn Europese tournee voerde hem al langs Malmö FF, Ajax, Juventus, Internazionale en Barcelona, en afgelopen week sloeg hij een nieuw hoofdstuk open in zijn jongensboek. Ibrahimovic weet dat zijn overstap naar AC Milan gezien zijn Inter-verleden hypergevoelig ligt, maar waarschijnlijk vindt hij dat juist prachtig.

Druk op de ketel haalt het beste in hem naar boven. Zijn slalomgoal tegen NAC maakte Ibrahimovic vier dagen nadat hij in een oefeninterland tussen Zweden en Nederland zijn Ajax-collega Van der Vaart met een doldwaze overtreding had geblesseerd. Die actie bracht een hoop verontwaardiging teweeg en luidde zijn vertrek uit Amsterdam in.

Drie weken geleden was er wederom zo’n moment waarop Ibrahimovic alle ogen in zijn rug voelde priemen. Een jaar nadat hij had bedankt voor het Zweedse elftal, wat hem bepaald niet in dank werd afgenomen, keerde de aanvaller terug in de nationale ploeg. Het kostte hem in de oefenwedstrijd tegen Schotland vier minuten om het Zweedse publiek met het openingsdoelpunt opnieuw voor zich te winnen.

Zodat we er zeker van kunnen zijn dat het verschijnsel Ibrahimovic binnenkort in twee weken tijd weer tweemaal te bewonderen valt in De Arena. Op 28 september met AC Milan
in de Champions League tegen Ajax en op 12 oktober met Zweden in de EK-kwalificatie-wedstrijd tegen Oranje. Beide data staan rood omcirkeld in de agenda.

Simon Zwartkruis