Nog geen 1,5 jaar is het geleden. Nog geen 1,5 jaar is het geleden dat onze club werd geleid door kille zakenmannen, nietszeggende bobo’s en ons mooie rood-witte shirt werd gedragen door een groot aantal spelers die deze totale verloedering in de top van onze club met verve afspiegelden. Nog geen 1,5 jaar is het geleden, dat het enige vuurwerk en spektakel bij Ajax enkel terug te vinden was in sappige krantenkoppen waar deze zelfde nietszeggende bobo’s de vuile was, zonder enige schaamte, buiten hingen. En dat over de rug van onze club en clublegendes. Nu, 1,5 jaar later, is er nog steeds vuurwerk, rood wit vuurwerk wel te verstaan. Want door welke bril we nu ook terugkijken naar dit verleden en met welke filosofie we ons ook het meest kunnen verenigen, de prestaties van spelers op het veld vormen op lange termijn, te allen tijde, een afspiegeling van het beleid in de top van de club. En juist deze afspiegeling is na jaren van totale afbraak weer rooskleurig. Of eigenlijk moet ik wederom zeggen, rood wit kleurig!

Wie zich dit seizoen op een doordeweekse avond aan een bezoekje naar de velden van De Toekomst waagt, zal niet anders kunnen dan mijn conclusie beamen. Zo bezorgt een eerste blik op het welbekende balkon mij al een enorme glimlach. Frank de Boer schreeuwt nog net voor het eerste fluitsignaal een onverstaanbare aanwijzing naar de Ajacieden op het veld. Overrmars denkt er het zijne van. Bergkamp en Jonk zijn druk in gesprek met Sjaak Zwart. Een gesprek over looplijnen en steekpasses waarschijnlijk, aan de vele handgebaren te zien.

Een blik op het veld bezorgt mij al precies hetzelfde gevoel. Daar is die glimlach weer. Zo overkwam mij dit afgelopen maanden al veelvuldig bij de potjes van bijvoorbeeld Jong Ajax. Waar dit team voorheen een vergaarbak was van ‘geflopte’ aankopen, zie ik nu jonge, frisse en gemotiveerde Ajax-spelers. Ongeacht of deze spelers het in de toekomst tot Ajax 1 zullen schoppen mag Jong Ajax mag met recht weer 'de beloften' worden genoemd en dat is wel eens anders geweest. Onze jeugd gelooft weer in de belofte, de Ajax-belofte. Onze eigen filosofie waarmee we, met de eigen jeugd als levensader, de wereld veroverden, de Ajax-filosofie.

Ook binnen de muren van De Toekomst en de Arena moet de situatie, in vergelijking met 1,5 jaar geleden, enorme verschillen kennen. Waar men destijds op kantoor bij Van der Aat en zijn vriend Van den Boog mocht komen, wordt nu de hand geschud met Overmars, Van der Sar en Jonk. Waarna de training word geleid door Frank de Boer, het afronden gedaan mag worden onder toeziend oog van ‘living legend’ Bergkamp en onze jonge talentjes tijdens het afwerken tegen de borst van Jaap Stam stuiten, over ‘living legends’ gesproken.

Bij het klinken van het laatste fluitsignaal van de dienstdoende scheidsrechter werp ik nog een laatste blik op het ‘Welkom bij Ajax’-balkon. Daar waar de stuwende krachten achter dit nieuwe Ajax gezien hebben dat ook de talenten op het veld weer in de belofte zijn gaan geloven.

Ajax is weer Ajax!

Ingezonden.