Misschien is het te vroeg, of misschien helemaal niet. Sinds het vertrek van Jaap Stam en Wesley Sneijder willen alle Ajacieden een vervanger zien. De gekste namen gonzen door de wandelgangen. Iedereen vergeet de erfenis van Edgar Davids, die volgend seizoen zal stoppen met het voetballen op het hoogste niveau.

Het is 31 juli 1987, het jaar dat Ajax de Europa Cup II wint. In Palatine, een voorstadje van Chigago, wordt Michael Bradley geboren. De jonge telg uit de Bradley-familie, waar vader Bob de hoofdtrainer is van het voetbalelftal Princeton University, heeft, net als zijn pa, een groot talent voor voetbal. In tegenstelling tot andere Amerikanen is voetbal de sport van Michael, in plaats van IJshockey en Baseball.

Zeventien jaar jong, en onder de ogen van vader Bob, debuteert Michael in het eerste elftal van Red Bull New York, de huidige club van Bob Bradley. In het Giants Stadium, gelegen in het stadsdeel East Rutherford van New York, is het talent een sensatie. In het seizoen 2005 speelt de middenvelder dertig wedstrijden, waarin hij één maal doel trof. Als achttienjarige jongen tekent hij in de Eredivisie een contract bij sc Heerenveen.

Door de transfer naar Nederland is Bradley de jongste speler die met een transfer de Major League verliet. Het eerste jaar in het koude Nederland speelt de Amerikaan een keer. Een jaar later groeit hij uit tot de spelbepaler, de controlerende middenvelder, van de Friezen. Met eenentwintig wedstrijden is dat wat overdreven, maar keer op keer geniet het Abe Lenstra Stadion van haar talent. Het seizoen 2007/08 is hij de revelatie van het seizoen.

Michael Bradley, de jongen met de piekfijne steekpass in beide benen. Een Amerikaan met flair, dodelijke precisie, een kanon in zijn poten en de paardenkracht van een zware Amerikaanse bak. Het is ongelofelijk, hij sjouwt het veld over maar raakt niet vermoeid. Twintig jaar pas, en al een speler waar ik voor thuis blijf, dan doe je het goed.