Francesco Farioli kan na een nederlaag niet genieten van een heerlijke maaltijd. Dat vertelt hij in een uitgebreid interview met NRC. Na het gewonnen duel met PSV in november nam hij zijn zaakwaarnemer en vrienden mee naar PepeNero op het Java-eiland in Amsterdam, maar na een nederlaag zou hij dat nooit gedaan hebben.

De vraag 'wat als' doemt al snel op. Want wat als Ajax had verloren van PSV? Had Farioli dan ook uitgebreid gaan eten in het restaurant? Nee, is het antwoord. 'Dan had ik ze mee naar huis genomen voor een kop thee', zegt de Italiaanse trainer van Ajax. 'Ik vraag van mijn spelers volledige toewijding, dan zou ik geen goed voorbeeld geven als ik na een nederlaag de stad in ging. Daarbij komt: ook al is het eten geweldig, het zou me niet smaken. Bij verlies heb ik liever een bordje droge pasta met wat Parmezaanse kaas. Noem het boetedoening.'

Zoals bekend is Farioli iemand die obsessief bezig is met het voetbal. Zelf is hij geen profvoetballer geweest en zijn familie heeft niets met voetbal. Hij moest dan ook op alle fronten vanaf nul beginnen. 'Dus ik heb alles aangepakt om te kunnen leren en ervaring op te doen. In het begin reed ik 250 kilometer op een dag, naar de universiteit in Florence, dan naar de eerste club waar ik training gaf, vervolgens deed ik nog een training bij een andere club en ’s avonds speelde ik zelf, op amateurniveau.'

Farioli voetbalde vroeger wel. Hij was keeper, maar kwam niet verder dan het achtste niveau in Italië. 'Tot een coach naar me toe kwam en zei dat ik misschien geschikter was voor een andere rol, als keeperstrainer. Die boodschap kwam hard aan. Maar hij kwam van iemand die ik hoog had zitten. En toen de emotie was gezakt, moest ik toegeven dat hij gelijk had.'

Farioli trainde op zijn 21ste een keeper van 35

Op zijn 21ste trainde Farioli een keeper van 35 die prof was geweest. De huidig trainer van Ajax wist dat die ervaren keeper een vooroordeel over hem zou hebben. 'Het enige wat ik kon doen om toch geloofwaardig over te komen, was me extreem goed voorbereiden. Sindsdien ben ik me er voortdurend van bewust dat ik vooroordelen moet wegnemen bij spelers, vooral als ze ouder zijn dan ik. Dat ik me iedere dag moet bewijzen aan de spelersgroep. Het gaat er voor mij als trainer om dat ik nooit ruimte laat ontstaan om aan me te twijfelen.'

Tekst gaat verder onder de foto.

In het interview met NRC krijgt Farioli de vraag of hij jaagt op succes of dat hij vooral probeert om niet te falen. 'Toen ik begon met coachen, ging het vooral om succes, nu gaat het steeds meer om niet falen. Ik weet dat het paradoxaal klinkt. Maar hoe succesvoller je bent, hoe groter de verantwoordelijkheden worden en hoe groter de impact als het misgaat. Dat geeft een soort angst die heel alert maakt.'

Dat Farioli bezeten is van het spelletje, moge duidelijk zijn. De vraag is of hij het voetbal ook weleens los kan laten. Duidelijk is dat dat in ieder geval niet makkelijk gaat bij de trainer van Ajax. 'Ik ben hard op zoek naar een uitknop. Mijn gezin helpt me om af en toe aan andere dingen te denken. Maar echt loslaten? Dat lukt me bijna nooit. Het komt deels door mijn fascinatie voor het spel. Maar ik wil ook blijven pushen voor de mensen die me deze kans hebben gegeven.'