Nando Rafael weet nog goed hoe hij als jonge jongen - die in zijn thuisland net zijn gezin was verloren - uit Angola in Nederland terechtkwam. Hij kwam in de jeugdopleiding van Ajax te spelen en kenmerkte zich als een jeugdspeler met een positieve instelling.

'Van de eerste keer kan ik me de geur in de kleedkamer herinneren', aldus Rafael in de documentaire Het bekersprookje van Nando Rafael op ESPN. 'Je komt binnen en ziet al die jonge koppies zitten. Ze kijken je allemaal aan. Ik wist niet wat ik meemaakte. Toen kwam Jan Olde Riekerink me voorstellen.'

'Ik was een hele ontspannen jongen die altijd vrolijk was. Ik vond het altijd mooi', weet hij nog. 'Als wij hadden verloren, was iedereen aan het huilen, maar dan was het meer: kom op. Iedereen een beetje motiveren. Iedereen was positief, maar misschien straalde ik dat een beetje meer uit.'

John Heitinga kwam in hetzelfde team als Rafael te spelen en kan zich hem nog goed herinneren. 'Nando was gewoon één van ons. Los van dat het een heel leuk joch was, kon hij heel goed voetballen. Hij had een litteken van het verlies van zijn dierbaren. Dat merkte je bij ons alleen niet. Later, als je wat ouder bent, heb je het erover met elkaar.'

'In de C'tjes begon ik me te realiseren hoe mooi en serieus alles was'

Het was een avontuur voor Rafael, maar met de jaren kwam het belang van presteren beter naar voren. 'Toen ik in de C’tjes kwam, begon ik me te realiseren hoe mooi en serieus alles was. Dan ben je iets ouder en heb je bepaalde dingen meegemaakt. Dan is het heel anders. Ik was gezegend met goede mensen om me heen, tot op de dag van vandaag.'