De vinger van Pantelic

door Sjoerd Valkering 48

De vinger van Pantelic

door Sjoerd Valkering 48

Laatst geüpdatet

Bal springt van voet: glimlach, applaus, duimpje. Voorzet komt niet aan: glimlach, applaus, duimpje. Meters buitenspel: glimlach, applaus, duimpje. Fluitconcert van tribunes: glimlach, applaus, duimpje.

Ik kijk al een paar weken wedstrijd na wedstrijd met open mond naar de spits van Ajax. Marko Pantelic is een attractie op zich.

Hoe hij over het veld sloft, hoe hij zijn haren achter zijn oren veegt, hoe hij roerloos stilstaat in de middencirkel als de tegenstander aanvalt.

Maar het is vooral fascinerend om te zien hoe hij omgaat met teleurstelling. Die nepglimlach op zijn gezicht, dat schijnapplausje, dat halfslachtige duimpje in de lucht: toneelspel van een broodartiest.

Executeren

Je ziet aan zijn ogen dat hij er niets van meent. Daarin staat te lezen dat hij rechtsback Van der Wiel het liefst ter plekke zou executeren vanwege die ziekenhuisbal, dat hij Suarez een matennaaier vindt omdat die weer demonstratief staat te zwaaien bij een verkeerde pass, dat hij de mandekker die in zijn nek staat te hijgen een elleboog op zijn kanis wil planten. Maar hij houdt zich in. Glimlach, applaus, duimpje.

Heeft-ie jarenlang op geoefend, op de heilige drie-eenheid Glimlach Applaus Duimpje. Ooit stond hij bekend als vervelende vedette omdat hij als een brok chagrijn over het veld hobbelde. Dat kostte hem zijn basisplaats en daarmee goals, geld en succes.

Hij veranderde noodgedwongen vaker van club (elf verschillende in dertien jaar) dan van onderbroek. Dat moest anders. En dus stond hij thuis urenlang voor de spiegel. Om te trainen.

Haardhout

Liet hij een blok haardhout op zijn tenen vallen en dwong zichzelf te glimlachen in plaats van te vloeken. Applausje erbij, duimpje omhoog. Net zolang tot het erin geramd zat. Tot het net zo'n automatisme was als ademen, haren achter oren leggen of journalisten wijsmaken dat het ‘om het team draait en niet om Marko Pantelic'.

Zijn vrouw wordt er wel eens kriegel van. Als ze aan tafel de opscheplepel of de pepermolen doorgeeft krijgt ze een glimlach, een applausje en een duimpje. Maar die krijgt ze ook als ze per ongeluk de wc-pot schrobt met Marko's tandenborstel. Of als Marko op zijn creditcardafschrift ziet dat zijn salaris met een omweg in de PC Hooftstraat is beland.

Glimlach, applaus, duimpje: op een gegeven moment is het er niet meer uit te krijgen. Marko wordt tijdens een romantisch etentje in een restaurant uitgescholden voor pannenkoek omdat hij afgelopen weekend niet heeft gescoord: glimlach, applaus, duimpje.

Wielklem

Ober brengt gepeperde rekening: glimlach, applaus, duimpje. Wielklem om de chromen velg van zijn SUV: glimlach, applaus, duimpje. Trainer belt dat hij een uur eerder op de club moet zijn voor een extra looptraining: glimlach, applaus, duimpje. Hond kakt op nieuw tapijt: glimlach, applaus, duimpje.

Maar hoeveel glimlachjes, applausjes en duimpjes Pantelic ook rondstrooit: bij Ajax lukt het niet om vaste grond onder de voeten te krijgen. Een kans heeft hij nauwelijks gekregen. Het publiek fluit hem uit, Suarez ziet veel liever zijn maatje Cvitanich in de spits, coach Jol moet na iedere wedstrijd uitleggen waarom hij die oude Serviër nu eigenlijk heeft gekocht.

Smeken

Zelf wijst Pantelic op een blessure en gebrek aan ritme. Hij smeekt de supporters en media om een beetje geduld. Maar dat bestaat niet in Amsterdam.

Zijn contract loopt komende zomer af. Dan kan hij zijn koffers in zijn SUV gooien. Op naar de volgende club. Als hij voor de laatste keer langs de Arena rijdt, glimlacht hij vast nog een keer. Handjes op elkaar, en dan die vinger in de lucht. Het zal niet zijn duim zijn.

Thijs Zonneveld

NU Sport

http://www.nusport.nl/thijs-zonneveld/2114883/vinger-van-pantelic.html

Lees meer over:
Plaats reactie
Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.