Voor voormalig Ajax-doelman Joey Didulica is de uitwedstrijd tegen Valencia in de Champions League (28 november 2002) de meest memorabele wedstrijd uit zijn spelersloopbaan. Mede dankzij geweldig keeperswerk van de Kroaat speelde Ajax met 1-1 gelijk in het Mestalla Stadion.

'Het voelt als gisteren. Als ik mij zelf afvraag waarom het zo speciaal was, dan was het wel omdat het de grootste wedstrijd was die ik in mijn carrière heb gespeeld', zegt Didulica op Ajax.nl. 'Ik had dat niveau nooit ervaren en zou het nooit meer ervaren. Alle andere spelers uit dat team gingen naar grote clubs. Voor mij was Ajax de grootste club.'

Didulica legt uit dat hij zich van tevoren enorm zenuwachtig voelde - hij werd er bijna ziek van - maar uiteindelijk keepte hij één van zijn beste wedstrijden ooit. 'Alleen tegen Olympique Lyon was ik misschien nog wel beter en had ik een clean sheet. Dat was ook mijn droom in het Mestalla. Ik voelde me unstoppable.'

Het scheelde niet veel of Didulica hield zijn doel schoon. Vlak nadat Zlatan Ibrahimovic drie minuten voor tijd de 0-1 had gemaakt, moest de goalie alsnog incasseren. 'Ik denk via het been van Chivu. Voor de wedstrijd hadden we grif getekend voor een punt, maar na afloop…Ik was gewoon één minuut af van een clean sheet in Mestalla. De emotie van toen voel ik nog, mijn hoofd viel op gras. Ik kan mij niet herinneren dat de blessuretijd zo lang duurde als die vier minuten in Valencia', aldus Didulica, die na afloop van shirtje ruilde met Valencia-keeper Santiago Cañizares. 'We staan voor een verhuizing, maar ik denk dat die in het nieuwe huis wel een plaatsje krijgt. Wat een moment was dat. Het was a night of miracles.'