Iedereen weet wat de Amsterdamse grachten zijn of de Amsterdamse wallen. De definitie van een Amsterdamse ui is ook niet zo moeilijk, hij is groter dan een zilverui en geel van kleur en ingemaakt in zuur. Ajax stond altijd synoniem voor Amsterdamse bluf, maar wat is dat eigenlijk?

De Drentse popgroep Skik heeft er een liedje over gemaakt met de titel Wie doat mie woat, vandaag. Ik wil Ajax het veld op zien komen met die instelling: Wie doet ons wat vandaag. Wij zijn Ajax, wij zijn de club met alle Europese titels op zak, wij zijn de jongens die uit de beste jeugdopleiding van Nederland komen. Ik wil spelers zien die er trots op zijn om voor de club uit de hoofdstad te voetballen. De stad met zijn uitstraling waar alles kan, de stad met de Jordaan, waar je bij Café Nol even een bakkie gaat halen. De stad waar je in rond kunt lopen en je je mateloos irriteert, maar waar je ook trots op bent.

De Ajax-spelers stonden aan het begin van dit seizoen op de Nieuwmarkt voor de prachtige middeleeuwse Waag. De Nieuwmarkt waar ik 20 jaar geleden een filiaaltje had van ’s lands grootste kruidenier. In die winkel kwamen ’s ochtends de dames van plezier hun boodschapjes doen. Altijd vrolijk noemden ze me cheffie en nodigden me uit om een bakkie te komen doen of iets anders. De Nieuwmarkt, misschien wel het mooiste stukje Amsterdam, ademt onmiskenbaar de sfeer uit van Amsterdamse bluf. Was Adrie Koster daar maar bij geweest, dan snapte hij misschien ook wat ik bedoel met die term.

Ondanks de knappe uitoverwinning op het altijd lastige Heerenveen, stuurt Adrie nog steeds niet een ploeg het veld in met de uitstraling die ‘Amsterdamse bluf” heet. Adrie Koster lijkt niet van die bluf te houden. Misschien vindt hij het gewoon lastig, die bluf. Adrie Koster wil spelers zien die net zo stijl en strak zijn als zijn eigen kapsel. Creativiteit is eng, dat heb je niet in de hand!

Je ziet het aan de spelers: ze st...