Ajax heeft hoge pieken, waarna een implosie gegarandeerd is. Dat is nu typisch Ajax, zo schrijft Menno Pot in Het Parool. De geschiedenis laat zien dat Ajax structureel terugvalt nadat de club een periode van succes heeft gekend.

Johan Cruijff schreef op 20 september 2010: 'Dit is Ajax niet meer!' Ajax verloor toen onder trainer Martin Jol van Real Madrid. 'Niet per se beschamender dan onlangs in Marseille, maar wel beschamend', zo denkt Pot.

Pot ziet dat Ajax er toen helemaal niet zo slecht voor stond. Het grootste probleem was dat Jol geen Ajax-DNA had. 'Jol was in het seizoen ervoor nét de landstitel misgelopen, ondanks 85 punten en 106 goals. Hij won wel de beker: 6-1 tegen Feyenoord (over twee duels, red.). Misschien was Jols voornaamste misdaad wel dat hij geen Ajax-DNA had en zijn ploeg voetbal liet spelen dat afweek van de huisstijl.'

Tekst gaat verder onder de foto.

Typisch Ajax

Cruijff keek in zijn column destijds naar Ajax zoals Ajacieden dat vaker doen. 'Ajax is top en als het niet top is, is het niet Ajax, een vrij kinderlijke kijk op de club en ook een weinig interessante. Ajax is juist zo boeiend omdat de hoge pieken typisch Ajax zijn, maar de groteske implosies evenzeer.'

'Twee Europacup II-finales bereiken (1987, 1988), maar een jaar later bijna failliet gaan. Twee Champions Leaguefinales spelen (1995, 1996), maar in 1999 en 2000 zesde en vijfde van Nederland worden. Tussen 2019 en 2022 "Nederland definitief ontgroeien", maar in 2023 en 2024 juichend voor de trein springen', zo somt Pot verschillende pieken, gevolgd door diepe dalen op.

'Ajax staat voor succes met bijgeleverde implosiegarantie. De club lijkt slechte tijden soms extra te willen rekken door premature lichtbrengers als Morten Olsen of Francesco Farioli gauw te verjagen', baalt de columnist.

Als je over 'typisch Ajax' praat, moet je het ook hebben over de implosies na een succes. 'Pas als je begrijpt dat ook 1988, 2000 en 2023 typisch Ajax waren, begrijp je de club echt en ga je zien wie Ajax succes brachten: moderne, innovatieve toptrainers. Veeleisende vernieuwers die weerstand opriepen. Ajax omarmde ze soms, maar duwde ze ook weleens vroegtijdig de deur uit. Typisch Ajax is het allebei.'