Iedereen heeft wel een favoriete Ajacied. De één houdt van die ene speler met een fijne steekpass, de ander kan genieten van een verdediger die al zijn duels wint. Het verhaal achter die populaire voetbalnamen is echter lang niet altijd bekend. In de rubriek 'Het Verhaal Achter' gaan we op zoek naar de achtergrond van jouw favoriet. In deel 18: Olivier Aertssen, een veelbelovende Ajax- verdediger die de weg der geleidelijkheid bewandelt.
Hij komt uit Zeeland en speelde tot relatief late leeftijd bij de amateurs, maar via Sparta Rotterdam kwam hij in 2019 alsnog bij Ajax terecht. Met veel zelfdiscipline en grote toewijding van zijn ouders timmert hij in Amsterdam hard aan de weg. Recentelijk debuteerde hij in Ajax 1 en inmiddels staat hij aan de vooravond van zijn grote doorbraak. Dit is Het Verhaal Achter Olivier Aertssen. ‘Zo speel je bij een plaatselijk clubje in Zeeland en zo speel je ineens bij Ajax.’
Van Zeeland richting Amsterdam, van een klein dorp naar de grote stad. Het is een grote verandering die de familie Aertssen vier jaar geleden heel bewust maakte. Verhuizen uit hun geliefde Zeeland maakt de overstap van Olivier naar Ajax mogelijk. Vader Gaico, moeder Miranda en hun enige kind Olivier aarzelen geen moment. ‘We zijn écht met zijn drieën een team en zo zijn we het avontuur bij Ajax ook aangegaan. Olivier maakte de keuze en wij steunen hem hier vervolgens in met alles wat we kunnen doen. Mijn vrouw heeft haar baan opgezegd en we zijn verhuisd. Voor ons was dat geen al te moeilijk besluit’, vertelt Gaico, die zich in het openhartige gesprek dat volgt presenteert als een zeer enthousiaste en betrokken vader, die duidelijk alleen het allerbeste voor zijn kind mogelijk wil maken.
Op voetbalgebied heeft dat door de jaren heen wel moeten groeien, want lange tijd speelt Olivier zijn wedstrijden in de luwte van het Zeeuwse amateurvoetbal, zo vertelt Gaico. ‘Al van jongs af aan was hij alleen maar met voetbal bezig. Hij sliep met een bal in zijn bed en stond zelfs onder de douche met een bal. Op vakantie moesten er bij van die marktkraampjes ook altijd voetbalshirts gekocht worden. Nadat wij verhuisden naar Goes hebben we Olivier aangemeld bij V.V. Wolfaartsdijk. Hij wilde heel graag voetballen en dat was de een klein plaatselijk amateurclubje. Alle teams van V.V. Wolfaartsdijk speelden op het laagste niveau, maar Olivier had het geluk dat hij in een best aardige lichting terechtkwam. Ze werden elk jaar kampioen en gingen telkens een niveautje hoger spelen. Dat was bij V.V. Wolfaartsdijk nog nooit gebeurd.’
Olivier is de grote uitblinker van zijn team, maar valt niet op bij scouts. Dat is ook lastig, doordat bij V.V. Wolfaartsdijk simpelweg geen scouts komen kijken. ‘Toen zeiden steeds meer mensen dat Olivier een stapje hogerop moest, als we wilden dat hij met voetbal iets verder zou komen’, stelt Gaico, waarna hij uitlegt hoe de eerste overstap van Olivier tot stand kwam. ‘Ik wilde het eigenlijk niet, want het was erg gezellig bij V.V. Wolfaartsdijk en ik zat inmiddels in het bestuur van de club. Ik vond het dan ook vervelend om weg te gaan bij ons clubje, maar ik begreep dat Olivier bij V.V. Kloetinge beter af zou zijn. Daar lag het niveau hoger en kon hij gaan spelen met meer jongens die even goed zouden zijn. Toen hebben we toch maar besloten om die stap te maken, met pijn in ons hart. Maar we wisten dat het voor Olivier beter was, want iedereen merkte dat er gewoon meer in zat bij hem.’
Ondanks zijn ietwat verlegen karakter past Olivier zich gemakkelijk aan bij V.V. Kloetinge. Het is iets wat ook zal opvallen bij zijn latere overgangen naar Sparta Rotterdam en Ajax. Telkens haakt Olivier snel aan, ziet vader Gaico vanaf de zijkant toe. ‘Bij V.V. Kloetinge zeiden zijn trainers na twee of drie trainingen al: “Hem gaan we hier niet lang houden.” In zijn eerste seizoen maakte hij volgens mij veertig doelpunten. Hij was toen al heel sterk en had een goede techniek. Als middenvelder stak hij regelmatig het hele veld over. Hij werd toen op een gegeven moment de Messi van Kloetinge genoemd. Geen verkeerde bijnaam, haha.’
Wat bij Wolfaartsdijk niet lukte, lukt Olivier als dertienjarige pupil bij Kloetinge al snel: hij speelt zich in de kijker bij een profclub. Sparta Rotterdam krijgt de talentvolle Aertssen razendsnel in het vizier. Gaico herinnert zich nog goed hoe hij daar achter kwam. ‘Op een gegeven moment kreeg Kloetinge een uitnodiging van Sparta om een oefenwedstrijd te spelen tegen het team van Olivier. Iedereen vond dat toen heel raar, want waarom zou Sparta nou tegen Kloetinge willen spelen? Maar goed, wel heel leuk natuurlijk. Achteraf bleek dat Sparta in die wedstrijd Olivier wilde testen. Dat ging goed, want tot ieders verbazing won Kloetinge met 6-1 en maakte Olivier drie of vier doelpunten. Een week later belde Sparta met de vraag of hij stage wilde komen lopen. Wij hadden ons nooit zo serieus gerealiseerd dat Olivier echt zo goed was, maar vanaf dat moment ging het allemaal heel snel.’
Komeetachtige ontwikkeling
Olivier doorloopt de stageperiode bij Sparta met succes en na slechts een seizoen bij V.V. Kloetinge maakt hij in de zomer van 2018 alweer een stap. Olivier gaat bij Sparta Rotterdam spelen in de Onder 15, maar deze overstap brengt wel wat praktische veranderingen met zich mee. Van zijn huis in Zeeland is het voor Olivier ruim een uur rijden naar Sparta, maar daar heeft de club iets op bedacht. ‘Er speelden wel meer jongens uit Zeeland bij Sparta, dus toen heeft de club een Volkswagen-busje met tankpas ter beschikking gesteld’, vertelt Gaico. ‘Dat busje stond dan gewoon ergens in Zeeland, maar wij moesten als ouders wel zelf rijden. Ik vind het leuk om dingen te regelen, dus maakte ik een rijschema waarmee iedere ouder ongeveer een keer in de week moest rijden. Eerst alle jongens oppikken uit Zeeland en dan naar Terbregge scheuren. Dies Janse (huidige speler van Ajax O17, red.) zat op een gegeven moment ook in dat busje.’
Gaico rijdt de Zeeuwse jongens graag naar Sparta en kijkt vervolgens bij de training. Het zegt veel over zijn fanatisme en betrokkenheid. Naar eigen zeggen heeft hij zelfs nog nooit een voetbalwedstrijd van Olivier gemist. Zodoende ziet Gaico al snel dat zijn zoon zich ook bij Sparta Rotterdam gemakkelijk aanpast aan het hogere niveau. ‘Eerlijk gezegd hadden we verwacht dat Olivier het in het begin bij Sparta wel moeilijk zou krijgen, maar hij deed het gelijk weer heel erg goed. Hij ging van het middenveld steeds vaker achterin spelen en binnen een paar maanden stond Feyenoord al op de stoep. Zij hadden een uitgebreide analyse van Olivier gemaakt en wilden hem heel graag hebben. We zijn toen ook daar langs geweest en zaten in een skybox in De Kuip en kregen een rondleiding over het oude Varkenoord. We waren enorm vereerd. Aanvankelijk vonden wij de stap naar Sparta al iets heel groots en even later stonden we opeens bij Feyenoord. Dat was eigenlijk ongelooflijk.’
Feyenoord wil Olivier graag overnemen van Sparta, maar Olivier en zijn ouders vragen de club om bedenktijd. Precies in die periode meldt ook Ajax zich, waardoor Olivier in een lastig parket terechtkomt. Gaico: ‘Bij Feyenoord mocht hij meteen komen, maar bij Ajax zou hij eerst een stage moeten lopen. Het was een lastige keuze. Bij ons in Zeeland zijn veel mensen voor Feyenoord, omdat Zeeland redelijk dicht bij Rotterdam ligt. Maar onze voorkeur lag altijd al meer bij Ajax. Niet dat we echt naar wedstrijden in het stadion gingen, maar van Ajax keken we wel alles op de TV. Toen zij bij ons aanklopten voor Olivier in de periode dat hij ook naar Feyenoord kon gaan, moesten we wel even goed nadenken. Maar uiteindelijk zijn we voor de stage bij Ajax gegaan en dat hebben we Feyenoord toen ook transparant laten weten.’
Stap naar Ajax
‘Olivier zou drie dagen bij Ajax gaan meetrainen en een oefenwedstrijd spelen. Vanuit Zeeland was dat natuurlijk een takken-eind, dus toen zijn we die dagen met het gezin in een hotel in Amsterdam gaan zitten. De oefenwedstrijd die Olivier speelde was tegen een Australisch team en toen zagen wij hem dus voor het eerst in een Ajax-shirt het veld opkomen. Ik moet zeggen dat dit mij wel wat deed. Ik vond het onwerkelijk, míjn zoon… Zo speel je bij een plaatselijk clubje in Zeeland en zo speel je ineens bij Ajax. Dat was echt hoe wij het beleefden’, vertelt Gaico, die vervolgens vertelt hoe hij enkele dagen na de stage bij Ajax het verlossende telefoontje kreeg.
‘Ik was op pad met dat busje van Sparta. Ik stond op de parkeerplaats te wachten tot de jongens klaar waren met trainen, toen mijn telefoon ging. Het was Casimir Westerveld, hoofd jeugdscouting van Ajax, en hij zei al snel: “We zijn erg onder de indruk van Olivier en willen graag dat hij naar Ajax komt.” Dat moment was ongelooflijk. Ik was in extase, maar zat daar natuurlijk maar in mijn eentje in dat Sparta-busje, haha. Voordat de jongens instapten, belde ik snel met mijn vrouw, maar vervolgens moest ik goed schakelen. Mijn vrouw en ik wilden Olivier het goede nieuws pas thuis vertellen, dus tijdens de terugrit moest ik mij gedeisd houden. Dat lukte maar half. Ik zat alleen maar met Ajax in mijn hoofd en reed helemaal verkeerd, haha. Na de Brienenoordbrug moest ik eraf naar Zeeland, maar ik miste de afslag en reed zo richting Brabant. Dat is niks voor mij, dus toen moest ik omdraaien en duurde het nog langer voor ik al die jongens één voor één had thuisgebracht. Toen we eindelijk thuis kwamen en we Olivier het goede nieuws vertelden, waren we allemaal door de dolle heen.’
Toch is de keuze voor Ajax dan nog niet definitief gemaakt. Gaico vertelt dat hij en zijn vrouw de keuze volledig aan Olivier lieten en hem slechts de verschillende perspectieven voorschotelden. ‘We zeiden: “Luister Olivier, er zijn een aantal opties: je kunt bij Sparta blijven, je kunt naar Feyenoord en Ajax en als je het allemaal niets vindt dan kun je altijd nog terug naar Kloetinge.” We legden hem uit dat we in Zeeland konden blijven wonen als hij naar Feyenoord ging en dat we zouden verhuizen als hij naar Ajax wilde. Dat betekent nogal wat, hè? Opgegroeid in Zeeland, je hebt daar je leven en al je vrienden wonen daar… Maar Olivier heeft er geen seconde over getwijfeld en koos overtuigend voor Ajax. Dat was altijd zijn droom. De grootste club, mooiste club en het mooiste voetbal met de mooiste spelers. Hij huilde wel even omdat hij besefte dat hij zijn vrienden ging achterlaten, maar wij stonden helemaal achter zijn keuze.’
Offers als gezin
Gaico en zijn vrouw lieten Olivier volledig vrij in zijn clubkeuze en zijn blij dat de keuze op Ajax valt, maar deze keuze heeft wel grote gevolgen voor het gezinsleven. Zijn ouders willen Olivier niet in een gastgezin onderbrengen en besluiten vanuit Zeeland mee te verhuizen richting Amsterdam. ‘Ik zeg zeker niet dat een gastgezin slecht is, maar wij zagen dat gewoon niet zitten’, vertelt Gaico, voor wie het vanzelfsprekend is dat hij en zijn vrouw hun leven in het teken stellen van de voetbalcarrière van Olivier.
’Alles draait er bij ons om dat het goed geregeld is voor hem. We maken dit als gezin echt heel hecht mee en Olivier waardeert dat ook enorm. Hij hoeft zich nergens zorgen om te maken en daar is hij ons dankbaar voor. Wij hebben er altijd op gestuurd dat alle randvoorwaarden in orde zouden zijn. Inmiddels is Olivier daar ook heel zelfstandig in. Het is zijn droom om profvoetballer te worden en wij zijn blij dat we daaraan kunnen bijdragen. Het is een bepalende periode in zijn carrière. Als het niet lukt, lukt het niet en dan is dat helemaal niet erg. Nou ja, ik zou het erg vinden omdat hij het erg vindt en dit zijn droom is, maar voor ons als ouders zit er helemaal niet zo’n soort druk op. We willen vooral dat hij geniet.’
En genieten doen Gaico en Miranda als ouders ook. Zo reizen zij Olivier altijd achterna naar mooie uitwedstrijden in de Youth League en houden zij van het leven als voetbalouders. Gaico heeft zichzelf bovendien nog een taak gegeven. ‘Ik houd een ontzettend groot archief over Olivier bij. Al jarenlang verzamel ik alles wat er over hem in de media verschijnt. Wedstrijdverslagen en Kweekvijvers van Ajax Showtime, maar ook artikelen en interviews van andere media. Ik maak ook krantenknipsels digitaal. Inmiddels heb ik een Word-document van een paar honderd pagina’s. Ik download ook alle samenvattingen van YouTube en bewaar die op een harde schijf. Misschien kijk ik er nooit meer naar, maar ik vind het in ieder geval mooi om alles te bewaren en vast te leggen.’
Hoewel veel van hun eigen leven dus in het teken staat van het faciliteren van de carrière van Olivier, zien Gaico en zijn vrouw dit niet als een opoffering. ‘Ik zie het zeker niet als een opoffering wat wij doen. We doen het met alle trots en plezier. Het enige wat een beetje opgeofferd is, is ons sociale leven. Dat hadden wij natuurlijk ook allemaal in Zeeland. We zien onze familie en vrienden van daar nu natuurlijk veel minder.’
Met dat sociale aspect heeft Olivier in het begin van zijn Ajax-tijd ook wel moeite. Hij heeft het vanaf het eerste moment naar zijn zin bij Ajax en past zich goed aan in Amsterdam, maar de verdediger vindt het lastig dat hij zijn eigen vrienden weinig meer ziet. ‘Dat vond Olivier heel pittig en heeft hem regelmatig verdrietig gemaakt’, weet Gaico nog. ‘Maar Olivier wist ook vanaf het eerste moment waar hij dit allemaal voor deed. Hij is zó gedreven. Hij heeft de discipline van mijn vrouw. Daarnaast is hij een rustige en serieuze jongen die niet snel in paniek raakt. Ook op de momenten waarop hij het lastig had of heeft bewaart hij kalmte en blijft hij rustig. Dat is een hele waardevolle eigenschap in de drukke voetbalwereld.’
Volgens Gaico helpt het daarbij dat zijn zoon relatief laat bij een profclub terecht is gekomen. ‘Tegenwoordig zie je dat niet veel meer, maar wij als ouders zijn daar juist wel heel blij mee. Doordat hij pas redelijk laat naar Sparta en daarna Ajax is gegaan, heeft hij een hele normale jeugd kunnen hebben. Hij heeft hutten kunnen bouwen en fikkie kunnen steken en heeft een vriendengroep opgebouwd van jongens met wie hij nu nog steeds omgaat. Als hij vanaf zijn negende bij een profclub had gespeeld was dat waarschijnlijk heel anders geweest. Met terugwerkende kracht zijn we heel blij hoe het allemaal is gelopen. Achteraf is dat natuurlijk ook makkelijk zeggen, omdat het zo goed heeft uitgepakt. Hij is écht kind geweest en dat vinden wij heel mooi en belangrijk.’
Andere vakanties
Oliviers komst naar Ajax zorgt niet alleen voor een verhuizing, maar ook voor een andere invulling van de vakanties van de familie Aertssen. ‘Alles draait om het voetbal, ook onze vakanties. Wintersport is onze favoriete vakantie. We gingen altijd één of twee keer per jaar skiën, maar dat zit er nu niet meer in. Ook onze vakanties met de zeilboot zijn verleden tijd. Inmiddels wil Olivier niet meer met de zeilboot weg, want dat is toch iets minder comfortabel dan in een hotel, haha. Nu gaan we bijvoorbeeld naar Griekenland, maar nog steeds zoeken we dan wel een hotel uit met goede sportfaciliteiten zodat hij ook tijdens de vakantie fit kan blijven.’
Terugdenkend aan de tochten met hun zeilboot komt er een mooie herinnering bij Gaico boven. ‘Vroeger gingen wij zomers altijd met de zeilboot weg. Door Zeeland, maar ook over de Waddenzee naar Texel of Terschelling. Vanuit Zeeland is dat zo’n drie of vier dagen varen. Wij vonden de route ernaartoe natuurlijk vooral leuk, maar Olivier wildemaar voor één ding naar Texel. In de jachthaven van Texel heb je een grote pannakooi met een mooi kunstgrasveld. Als we na een paar dagen varen dan aankwamen had Olivier zijn voetbalkleren al aan en sprong hij direct van boord om naar dat voetbalveldje te gaan. De hele vakantie was hij daar vervolgens aan het voetballen. Voor hem was dat het grote doel van de vakantie en was de hele zeiltocht ernaartoe bijzaak, haha.’
Gezamenlijk wedstrijdbeelden terugkijken
Bij Ajax verovert Olivier snel zijn plek. Na zijn komst in de zomer van 2019 groeit hij vrijwel direct uit tot basisspeler en één van de grotere talenten van zijn lichting. Olivier valt op met zijn spelinzicht, solide verdedigende ingrepen en goede passing en dribbels van achteruit. Gaico vertelt dat zijn zoon bij Ajax het meest leert van John Heitinga en Dave Vos. ‘Heitinga was en is individueel veel met hem bezig en van Vos heeft hij in tactisch opzicht heel veel geleerd. Heitinga heeft hij bij O18, Jong Ajax en nu zelfs bij het eerste meegemaakt, dus dan bouw je natuurlijk ookwel iets met elkaar op. Daarbij helpt het dat hij zelf een voormalig topverdediger is en veel van zijn ervaringen kan overbrengen op Olivier.’
Om te reflecteren op zijn spel en een betere voetballer te worden kijkt Olivier ook veel wedstrijdbeelden van zichzelf terug. ‘De laatste tijd doet hij dat veel met Michel Kreek, maar wij doen het ook altijd samen’, vertelt Gaico, waarna hij uitlegt hoe dit eraan toegaat. ‘Ik kan het redelijk zien, maar mijn tactische voetbalkennis reikt niet zo ver als die van hem. Ik weet of iets een goede of een slechte actie is, maar daar houdt het ook wel op, haha. Olivier selecteert van elke wedstrijd drie goede en drie mindere momenten en nadat we die samen hebben bekeken bekijkt hij die beelden ook nog met Heitinga of Kreek. Ik geef dan ook niet meer mijn mening. Tegenwoordig stel ik hem alleen vragen over zijn acties: waarom heb je dat gedaan? Wat had je anders kunnen doen? Ik vind het leuk om Olivier daarmee aan het denken te zetten, maar ik ben zelf ook erg nieuwsgierig naar zijn afwegingen om bepaalde keuzes te maken in het veld. Mijn vrouw zegt altijd dat ik eigenlijk het liefst zelf in de kleedkamer zou zitten. Daar heeft ze wel een beetje gelijk in, haha. Maar juist daardoor vind ik het mooi om dit allemaal bij Olivier te zien en probeer ik hem zo goed mogelijk te helpen. Daarin ben ik heel positief. Ik zal nooit zeggen dat hij een slechte wedstrijd heeft gespeeld, want dat weet hij dan zelf ook wel.’
Routines en bezigheden naast het veld
Het werpt zijn vruchten af, want sinds dit seizoen is Olivier onomstreden basisspeler in Jong Ajax en recentelijk maakte hij zelfs zijn debuut in de Ajax-hoofdmacht. Hoewel de druk rondom wedstrijden van de beloften en Ajax 1 beduidend hoger is dan het spelen in de Ajax-jeugd, bewaart Olivier nog altijd de rust. Gaico: ‘Olivier is heel rustig. Voor grote wedstrijden heeft hij wel gezonde spanning, maar het is zeker niet zo dat hij slecht slaapt of heel zenuwachtig wordt. Hij leeft er gewoon heel bewust naartoe. Hij heeft een duidelijke routine voor zichzelf op wedstrijddagen en dat helpt hem denk ik ook wel. Met Jong Ajax speelt hij altijd ’s avonds en heeft hij op wedstrijddagen tot 16:00 uur eigenlijk niets te doen, maar dan gaat hij niet de hele dag in zijn bed liggen. Olivier vindt het juist lekker om dan op tijd op te staan, goed te ontbijten en dan ’s middags met zijn moeder en onze hond een grote wandeling te maken. Op die manier werkt hij vrij ontspannen naar zijn wedstrijden toe.’
‘Wij benadrukken ook altijd dat je niet meer dan je best kunt doen’, vervolgt Gaico. ‘Als je jezelf in de spiegel aan kunt kijken en kunt zeggen dat je er écht alles aan hebt gedaan, dan is dat het gewoon. Je kunt niet meer dan je best doen en daar moet je dan ook vrede mee hebben. Als je alles hebt gegeven en je verliest of je speelt slecht, dan is het jammer, maar so be it. Dat hebben we Olivier ook goed weten bij te brengen. Ik denk dat dit hem ook rust geeft en mentaal sterk maakt.’
Daarnaast proberen Gaico en zijn vrouw Olivier te stimuleren om zich ook naast het voetbalveld te blijven ontwikkelen om zo regelmatig zijn gedachten te verzetten en zijn geest te blijven verruimen. ‘Ik heb geen idee wat hij zou willen doen als het met voetbal niets wordt. Hij heeft vorig jaar in één keer zijn HAVO-diploma behaald en focust zich nu gewoon op voetbal, maar wij stimuleren hem wel om daarnaast bezig te zijn met iets wat hem ook buiten het voetbal blijft prikkelen. Hij is nu bijvoorbeeld bezig om zijn vaarbewijs te halen en hij leest af en toe boeken. Meestal zijn dat boeken over mentale kracht en gezondheid. Op die manier verzet hij even zijn gedachten en steekt hij er ook nog iets van op. Wat mij betreft zou hij dat nog wel vaker kunnen doen.’
Vooravond van grote doorbraak
Sinds de winterstop behoort Olivier regelmatig tot de selectie van Ajax 1. De talentvolle verdediger ging mee op trainingskamp, zit vaak op de bank en maakte in het bekertoernooi tegen FC Den Bosch zijn officiële debuut in de Ajax-hoofdmacht. Het is een bijzondere periode voor Olivier, die door zijn trotse ouders natuurlijk enorm wordt gekoesterd. ‘We hadden niet verwacht dat het zo snel zou gaan. Hij heeft natuurlijk geluk gehad dat Ajax krap in de verdedigers kwam te zitten. Daardoor zat hij opeens op de bank. Aan de andere kant heeft hij dat natuurlijk ook afgedwongen door bij Jong Ajax goed en constant te presteren. Het zijn mooie ervaringen, maar wij zijn ook nuchter genoeg om deze periode rustig te beleven. Mijn vrouw zegt vaak Today you’re hot, Tomorrow you’re not. En zo kan het ook gaan, zeker in het voetbal. Nu zit hij regelmatig op de bank bij het eerste, maar als hij minder presteert kan hij ook zomaar op de bank belanden bij Jong Ajax. Daarom moet hij nu niet gaan zweven en gewoon zijn beide benen op de grond houden. Dat is misschien Zeeuwse nuchterheid, maar zo zien wij het echt. Als we normaal doen, dan doen we al gek genoeg. Olivier moet er gewoon van genieten en hard zijn best blijven doen. Maar natuurlijk vinden we het hartstikke mooi en bijzonder en zijn we ontzettend trots op hem en zijn ontwikkeling.’
Gaico merkt dat Olivier door deze recente ontwikkelingen meer aandacht krijgt en moet hier zelf nog een beetje aan wennen. ‘Ik merkte dat het toch iets met mij deed dat ik wist dat vrienden, familie en collega’s nu ook alles konden volgen. Dan hoop je toch dat Olivier geen fouten maakt. Inmiddels heeft hij een serie wedstrijden in het profvoetbal gespeeld en is die angst wel weg, maar aan het begin had ik dat wel heel sterk. Hij blijft zelf gelukkig altijd rustig, net als mijn vrouw. Alleen ik moet mijn zenuwen soms onder controle houden, haha. Tot nu toe is de aandacht voor Olivier eigenlijk ook meestal heel positief. Zeker in Zeeland is hij een soort lokale trots. In ons oude dorp word ik altijd aangesproken door mensen. In de supermarkt of bij de bakker; altijd komen er mensen naar me toe die zeggen dat hij goed bezig is en dat ze hem volgen. Dat is natuurlijk heel leuk.’
Olivier blijft er zelf rustig onder en geniet vooral van het aanhaken bij Ajax 1. Gaico ziet dat zijn zoon veel leert en zich goed ontwikkelt van het trainen en spelen met de Ajax-hoofdmacht. ‘Bij Ajax 1 is hij goed opgevangen door Davy Klaassen. Klaassen stelt hem op zijn gemak en aan hem kan Olivier dingen vragen als hij iets niet weet. Dat vind ik mooi om te zien. Verder vindt Olivier op trainingen van het eerste Steven Berghuis en Mohammed Kudus heel goed. Berghuis heeft een heel goed inzicht en kan het spel goed verleggen. Dat merkte Olivier pas echt tijdens de trainingen en Kudus kan natuurlijk ongelooflijk passeren. Olivier zegt altijd dat Kudus de bal als een magneet aan zijn voet heeft.’ Toch steekt Olivier het meeste op van het samenspelen met zijn grote voorbeeld Jurriën Timber. ‘Timber speelt natuurlijk op dezelfde positie en is qua speelstijl ook wel vergelijkbaar met Olivier. Hij kijkt heel veel naar Timber en kan veel van hem leren.’
Ambities
Met een contractverlenging tot medio 2025 op zak is Olivier inmiddels vastberaden om door te breken bij Ajax. Gaico ziet veel ambitie bij zijn zoon. ‘Voor nu ligt zijn focus volledig op zijn doorbraak in Ajax 1. Hij heeft in de beker zijn debuut mogen maken, maar nu wil hij natuurlijk meer wedstrijden spelen. Hij wil op termijn basisspeler worden en hoopt van daaruit ooit een stap naar een buitenlandse topclub te maken. Zijn focus is volledig bij Ajax, maar zo’n ambitie lijkt mij ook heel gezond. Persoonlijk hoop ik dat hij ooit in een mooi en warm land gaat spelen, want dan gaan wij natuurlijk achter hem aan. Daar filosoferen we weleens over. Dat zijn leuke gesprekken, maar eerst moet hij er alles aan doen om te slagen bij Ajax.’
Dat is al sinds zijn komst naar Amsterdam, inmiddels ruim drie jaar geleden, het grote doel van Olivier. Zijn recente contractverlenging bij Ajax is hier dan ook een logisch gevolg van, zo legt Gaico uit. ‘Er was ook buitenlandse interesse, maar wij hebben niet serieus overwogen om nu al naar het buitenland te gaan. Ajax maakte ook al redelijk snel duidelijk dat ze graag met Olivier wilde verlengen. Hij zit goed op zijn plek bij Ajax. Voor jonge spelers is er denk ik geen betere leerschool. De faciliteiten zijn top en de organisatie is goed. Zijn perspectief is goed, dus waarom zou je dan nu naar een andere grote club willen gaan? Als hij weg had gewild, dan was het verstandiger om naar een kleinere club te gaan waar hij dan in het eerste elftal zou komen. Dat wilde Olivier niet. Toen hij zestien was en net zijn eerste seizoen bij Ajax erop had zitten, had hij ook naar een veel grotere clubs in het buitenland kunnen gaan. Daar had hij flink wat meer kunnen verdienen dan met zijn toenmalige jeugdcontract bij Ajax, maar daar is het ons niet om te doen. Wij kijken naar wat het beste voor hem is als speler en als persoon. Hij wil doorbreken bij Ajax.’
Thijs Zwagerman (Twitter: @ThijsZwagerman | e-mail: t.zwagerman@ajaxshowtime.com)
Eerdere edities van 'Het Verhaal Achter':
Sportbookies
Plaats reactie