Bekende Nederlanders en Ajax. Waarom zijn ze fan geworden van de Amsterdamse club en hoe beleven zij de wedstrijden van hun grote liefde? Komen ze vaak in het stadion of kijken ze de wedstrijden liever thuis of in de kroeg? En wat vinden ze eigenlijk van het huidige Ajax? In de rubriek ‘Onze Trots’ gaan we op zoek naar de liefde voor Ajax van de BN’ers. In deze speciale eindejaarseditie: cabaretier, presentator en acteur, Roué Verveer.

Enkele dagen voor het ontslag van trainer Marcel Keizer was Roué Verveer bij ons op kantoor om een jaaroverzicht te maken. Vanwege het vertrek van de oefenmeester hebben wij besloten deze video niet te plaatsen. Het zou echter zonde zijn om er helemaal niets mee te doen. Om die reden plaatsen wij het verhaal van Verveer van vorig jaar uit de kerstspecial op onze site en daarnaast zijn de quotes over het afgelopen kalenderjaar toegevoegd.

Voor het interview van een jaar geleden hoefden we een keer niet ver te reizen. De cabaretier is zelf woonachtig in Amsterdam en omdat Ajax O19 tegen Sparta Rotterdam O19 speelde, spraken wij op deze ijskoude dinsdagmiddag af op sportcomplex De Toekomst. Bij binnenkomst in de kantine valt direct de populariteit van Verveer op. Jeugdtrainer (inmiddels assistent bij Jong Ajax) Winston Bogarde staat direct op voor een praatje en de spelers van een jeugdteam, die bezig zijn aan hun sportmaaltijd, kunnen het niet laten om Verveer gedag te zeggen.

Nadat hij is uitgezwaaid en iedereen heeft begroet, is het tijd om het gesprek te beginnen. ‘Ik ben opgegroeid in Suriname. En in die tijd, dat was in de jaren zeventig, tachtig, kon je nog niet alles volgen. Op maandag hadden we een sportprogramma op tv met beelden van Studio Sport en dus ook de Eredivisie’, antwoordt Verveer op de vraag hoe zijn liefde voor voetbal is ontstaan. ‘Als je in Suriname woont, dan ben je voor het team met de meeste donkere jongens. Ik steunde dus jongens als Regi Blinker en Gaston Taument, die voor Feyenoord speelden. Maar omdat ik nog nooit in Nederland had gewoond, was ik niet echt voor een team. Je was gewoon voor de donkere jongens.’

Studeren in Amsterdam
Toen Verveer negentien werd en Suriname achter zich liet om in Amsterdam te gaan studeren werd hij voor Ajax. ‘Voor mij was dat logisch. Je gaat in Amsterdam wonen, dus dan ben je voor Ajax. Ik studeerde er van 1991 tot 1995.’ Precies in de periode dus dat Ajax de Champions League-finale speelde in ’95. ‘Die weken naar de finale toe…of je nou van voetbal hield of niet, iedereen leefde mee. De bakker had alleen maar rood-witte tompoezen, de slager had alles versierd. Mensen die het hele voetbal niet volgden, wisten dat er iets speciaals aan de hand was. Alles was rood en wit. Dat was echt vet om mee te maken, uniek. Toen Ajax in mei 1995 de Champions League won, stond ik in de huiskamer met mijn sjaal. En toen Kluivert scoorde, heb ik de rest van de wedstrijd staand gekeken. Daarna de stad in en lekker feesten. En de dag erna werd ik bij de huldiging nog nat gespoten door de brandweer, ik stond vooraan, haha.’

De winst van de Champions League kwam net op tijd, want een week na de historische zege verhuisde Verveer terug naar Suriname. ‘In mijn tweede periode in Suriname was ik meer geïnteresseerd in Ajax, ik ging het meer volgen. Het internet hielp daar ook wel bij. Ik had ook een abonnement op Voetbal International. Ik ging hem dan ophalen bij de post, zodat ik hem eerder had. Dan had ik hem op woensdag of donderdag al, terwijl ik hem anders pas vrijdag of zaterdag zou krijgen. Op die manier bleef ik op de hoogte en sindsdien was ik echt Ajacied. In 1999 keerde ik terug naar Nederland en sindsdien woon ik hier.’

Eerste keer bij een wedstrijd van Ajax
‘Voordat ik terugging naar Suriname heb ik toch een wedstrijd in het Olympisch Stadion gezien. Het was vlak voor de finale van de Champions League, maar ik weet niet meer tegen wie het was. In ieder geval was het indrukwekkend’, vervolgt Verveer, die bij zijn terugkeer in 1999 carrière maakte als cabaretier en zo Jan-Jaap van der Wal leerde kennen. ‘Via hem ging ik naar Ajax. Hij had een seizoenkaart, maar kon niet altijd. Op een gegeven moment heb ik zelf een seizoenkaart genomen. Deze heb ik nu een jaar of vier. In die tijd was Dean Gorré jeugdtrainer bij Ajax en hij heeft toen geregeld dat ik op de eerste ring kon gaan zitten. Normaal moet je op de tweede ring beginnen, maar dat is voor mij best hoog. Niet dat ik daar niet wilde zitten hoor, maar ik wilde gewoon lager zitten. Toen heeft hij dat geregeld. Op mijn kaart staat ook: relatie van Ajax. Maar ik weet tot op de dag van vandaag niet wat dat inhoudt, haha.’

Inmiddels heeft de grappenmaker van beroep vier seizoenkaarten. ‘Dan kan ik ook mensen meenemen. Als we kunnen, zitten we elke zondag in de ArenA. Als ik er zit, dan moeten ze winnen ook. Maar tegen de tijd dat ik bij de auto ben, ben ik de uitslag alweer “vergeten”. Ik zit in vak 110 en het leuke is dat iedereen elkaar daar kent. Als ik binnenkom zeg ik dan ook altijd: “geen paniek, geen paniek, we gaan winnen!”. De hele groep daar is niet zo fanatiek, we komen om gezellig voetbal te kijken. Met wat humor, maar we willen natuurlijk wel dat er gewonnen wordt.’

Meest unieke Ajax-beleving
Voor veel supporters zal de meest unieke Ajax-beleving te maken hebben met een bepaalde wedstrijd. Het winnen van de Champions League in 1995, de winst van de wereldbeker in Tokyo een paar maanden later of misschien wel het winnen van de landstitel in 2011. U kent de hoogtepunten uit de recente historie van Ajax, maar voor Verveer ligt het net even iets anders. Een paar dagen na het winnen van de Champions League kwam voor hem namelijk een droom uit. ‘Twee dagen na de gewonnen finale liep ik in de stad en zag ik Nordin Wooter lopen. Ik schreeuwde: “Hey, Wooter!”. Een brutaal studentje was ik. Ik vroeg aan hem: “Stel, ik wil een foto maken met die jongens, wat is dan mijn grootste kans?” Wooter zei dat Ajax de dag erna zou gaan trainen en als ik ruim op tijd zou komen, ik misschien een foto kon maken wanneer de spelers uit hun auto stappen.’

‘Ik ben de dag erna naar de training gegaan. Met een fototoestel, nog geen digitale uiteraard, waardoor je maar moest hopen dat het ging lukken. Uiteindelijk heb ik met bijna alle spelers een foto kunnen maken. Met Kluivert, met Overmars, met Rijkaard. Ik was zelf nog graatmager toen, haha. Dit was voor mij de kans om die spelers nog één keer te zien’, herinnert Verveer, die vlak erna terugging naar Suriname en niet het plan had om terug te keren naar Nederland. ‘Bovendien had ik toen niet verwacht dat Kluivert mij twintig jaar later zou whatsappen om te vragen of hij kan komen kijken bij mijn show, haha. Het blijven helden voor mij. Als ik ze nu zie, dan denk ik nog steeds: “hey!”’

Een droom die uitkwam voor Roue Verveer: op de foto met Patrick Kluivert, de maker van de winnende goal in de Champions League-finale in 1995. Het tweetal heeft nog altijd geregeld contact met elkaar.

Negativisme in de Arena
Ondanks zijn positieve ervaringen in het stadion, is het wat Verveer betreft niet alleen maar koek en ei in de Johan Cruijff ArenA. De cabaretier zou graag wat meer sfeer zien in de thuishaven van Ajax. ‘Ja, soms maken de honderd uitsupporters meer geluid dan de rest in het stadion. Dit is namelijk wat er bij Ajax gebeurt’, vertelt hij, om erna de sfeer in het stadion te beschrijven. ‘De aftrap, wat een kutpass! Waarom speelt deze jongen? We hebben toch beter op de bank zitten. Wat een voorzet, moet je kijken! Dit gaat toch nergens over! En dan wordt er gescoord. Goaaaaaal! High five, high five, high five, en iedereen gaat weer zitten. Als het zo doorgaat is het zo 1-1 hoor, daar kun je op wachten!’, doelt hij op de kritieken van de supporters van Ajax in het stadion.

Waar Verveer zich ook aan kan ergeren, is dat veel supporters het stadion altijd vroegtijdig verlaten. ‘Vijf minuten voor tijd is het al een file buiten de ArenA. Je denkt door de leegte in het stadion dat het afgelopen is, maar er zijn gewoon nog vijf minuten te spelen. Al staan we 1-0 achter of 3-0 voor, het maakt niet uit. Wanneer de jongens hun ereronde gaan lopen, is het stadion al half leeg. En de andere helft staat met zijn rug naar het veld, want die staan bij de trap te wachten om het stadion uit te gaan. Ik ga zelf bijna nooit voor het einde van die ereronde het stadion uit. Ik heb het laatst een keer gedaan, toen het stormde. Ik had op de heenweg een tak op mijn ruit gekregen. Raam kapot. Ik kon gelukkig nog zien, dus ben doorgereden naar het stadion. In het stadion lieten ze toen op de schermen zien dat de wegen onbegaanbaar waren. Ik zei toen tegen mijn vrienden: “Ik haat het wanneer mensen het doen, maar wij gaan het nu wel doen”. Dus wij begonnen vijf minuten voor tijd een beetje te lopen en toch stond ik heel lang in de file. Die andere mensen gingen natuurlijk nog eerder. Die gaan bij mooi weer al vijf minuten voor tijd weg’, grapt hij.

Haat tussen Ajax – Feyenoord
Tussen supporters van Ajax en Feyenoord is er altijd veel rivaliteit geweest. Verveer doet graag aan een pesterijtje hier en een pesterijtje daar, maar de echte rivaliteit kent hij niet. ‘Sport is voor mij sport. Daarom ben ik ook geen sportman geworden. Na de wedstrijd zat ik net zo goed een biertje te drinken met de tegenstander. Teamgenoten vonden dat niet zo leuk, ik snapte dat niet. Ook dat tussen Ajax en Feyenoord niet. Ik doe er zelf op een grappige manier aan mee, maar die echte haat niet. Als je weleens bij Feyenoord kijkt op het moment dat een Ajacied een corner mag nemen. Die gezichten, daar schrik je van. Als een Ajacied scoort, moet je eens kijken: “Jij had niet mogen scoren, je moet naast schieten!”. Ik snap er niets van!’

Toch weet Verveer niet echt hoe het is om een Klassieker te beleven. De theatermaker slaat namelijk elke Ajax - Feyenoord en Feyenoord - Ajax over. ‘De Klassieker kijk ik nooit. Als de wedstrijd om half drie begint, leg ik mijn telefoon weg en ga ik een film kijken. Ik kijk niet eens de tussenstand, niemand mag me zeggen wat er gebeurt. Waarom? Als ik mijn telefoon pak en ik zie dat Ajax verloren heeft, kan ik hem wegleggen, maar ik hoef me verder ook niet te ergeren. Als ze winnen, dan denk ik: “Ik had gewoon moeten gaan”. De laatste keer was ik met mijn vrouw in de stad. Liepen we langs een café waar het werd uitgezonden. Mijn vrouw ging wel kijken, maar ze zei niets. Zo ga ik er mee om. Als ik echt niet fanatiek zou zijn, kon ik wel kijken, maar blijkbaar zit er wel iets in mij, dat ik het toch te spannend vind. Het heeft denk ik te maken dat vrienden van mij voor Feyenoord zijn. Die wil ik dan pesten met grapjes.’

Afgelopen 22 oktober kon Roue Verveer zijn vrienden weer 'pesten' met grapjes. Ajax won op die dag namelijk overtuigend in De Kuip van Feyenoord: 1-4.

Kenneth Vermeer
Dat Verveer geen hekel heeft aan Feyenoord blijkt wel uit het feit dat hij nog altijd goed kan opschieten met Kenneth Vermeer. De goalie ruilde Ajax enkele jaren geleden in voor Feyenoord. De cabaretier kijkt met een naar gevoel terug op de situatie rondom het vertrek van Vermeer. Bovendien kan hij zijn overgang goed begrijpen. ‘Ik vind het echt bullshit. Die jongen is gaan keepen. Wat moet hij doen? Moet je altijd tweede keeper blijven bij Ajax, terwijl je weg mag en bij Feyenoord de kans krijg om eerste keeper te worden?’

De cabaretier kan begrijpen dat bij Ajax-fans de overgang niet helemaal in de smaak viel, maar toen iemand in het Ajax-publiek besloot een opblaaspop met een Vermeer-shirt op te hangen, ging het volgens Verveer veel te ver. ‘Ik heb toen een post op Facebook en Instagram gezet. En dat is misschien wel meer dan een miljoen keer bekeken en duizenden keren gedeeld. Zonder dat mensen gingen schelden. Omdat ik mij nooit uit over dit soort dingen uitlaat. Ik ben altijd die ’’happy boy’’ als je mij volgt op sociale media, altijd gezelligheid. Maar Kenneth heeft het toen ook geliket. Hij bedankte me ook later. Ik had het voor hem opgenomen.’

Toch is Verveer heel voorzichtig met het wijzen van de vinger naar de schuldige. ‘Weet je wat het gevaarlijke is van dit? Eén persoon doet het, misschien twee personen die het bedenken. Nu ook met Sylvana. Één man op een zolder in Kudelstaart maakt het. En wat gebeurt er? Binnen de Surinaamse of donkere groepen hoor je: “Zie je wel hoe ze zijn, die Nederlanders?’’ Het zijn niet die Nederlanders, want het gaat om één man. En dat gebeurt dus met het internet. Zo’n man maakt een strop en gelijk worden alle Ajax-supporters of wordt heel VAK410 erop aangesproken. Niemand in de ArenA is het eens met zo’n strop, maar de Ajacieden worden er wel op aangesproken. Eén man kan dit veroorzaken.’

Feyenoord- en PSV-vrienden
Ondanks dat Verveer zelf een echte Ajax-fan is, zijn er maar weinig Ajacieden ook echt fan van de cabaretier. ‘Feyenoorders en PSV’ers zijn allemaal fan van mij. Van Ajax niet een, ongelooflijk. Ik heb met geen enkele speler contact. Vermeer was de enige, die is dan weg. Ik weet niet waar het aan ligt’, vertelt hij, al wil hij niet zeggen dat geen enkele Ajacied hem kent. ‘Ik had met Babel geen contact, maar ik kwam hem tegen op straat en hij riep; “Hee Roue!’’. Ik ga er vanuit dat mensen mij nooit kennen. Dus als ik hem zie en hij begroet mij, ben ik altijd positief verrast.’

Voor Verveer maakt het ook niet heel veel uit waar zijn fans vandaan komen. Toch zorgt het er wel voor dat hij steeds meer sympathie kan krijgen voor andere clubs. ‘Of ik het nog steeds leuk vind als Surinamers het goed doen bij andere clubs? Als ik ga optreden in Eindhoven zitten er tien Surinaamse jongens van PSV in de zaal. Spelers als Narsingh en Wijnaldum (inmiddels vertrokken) waren erbij. Willen ze even naar de kleedkamer, voordat ze naar buiten gaan. Met Wijnaldum is een soort vriendschap ontstaan, we hebben daarna zelfs samen kerst gevierd in Suriname. Daarom kan ik ook niet meer tegen PSV zijn. En dan Feyenoord. Kenneth speelt daar, we hebben contact met elkaar. Hij had zelfs kaarten voor mij geregeld voor Feyenoord - Manchester United op de eerste ring. Nelom ontmoet ik ook in Suriname met kerst. Je gaat dan naar dezelfde feestjes. Met Elia heb ik ook contact. Hij stuurt wel eens wat kleding op van BALR.’

Het jaar 2017
Het jaar 2017 was een bijzonder jaar voor Ajax. De Amsterdamse club kende schitterende momenten in de tweede seizoenshelft van de vorige jaargang, haalde zelfs een Europa League-finale, maar er was ook het drama rond Abdelhak Nouri en de sportieve achteruitgang ten opzichte van het vorige seizoen.

'Mijn zoontje had een dansvoorstelling, dus ik was mij aan het klaarmaken', herinnert Verveer zich de zwartste dag in de historie van Ajax. 'Ondertussen stond de tv aan en ineens zag ik Nouri gaan liggen. Ik dacht nog: dit gebeurt vaker. Een speler die last heeft van zijn enkel. Mijn vrouw riep: "Roue, we staan klaar, ga je mee?". De scheidsrechter legde het spel stil en toen heb ik de tv uitgezet. Na de dansvoorstelling hoorde ik op het nieuws in de auto wat er gebeurd was. Iedereen was enorm terneergeslagen. En ik heb het zien gebeuren, dat was wel raar.'

De tragedie rond Nouri zorgde voor een behoorlijk valse start van het nieuwe Ajax-seizoen. Los van de situatie van de publiekslieveling had Verveer meer verwacht van de huidige jaargang. 'Aan het einde van vorig seizoen zei ik: check ons volgend seizoen vanaf dag één. Toen was er nog geen sprake van een vertrek van Bosz of Sánchez. Maar toen gingen zij, en ook Klaassen, weg. Het is uiteindelijk niet gegaan zoals ik vorig seizoen verwacht had. En mijn zorgen zijn ook nog niet over', aldus Verveer, die wel enorm genoten heeft van het succes in de Europa League vorig seizoen.

Het verlies van de Europa League-finale was uiteraard een domper, maar Roue Verveer kijkt met een goed gevoel terug op het afgelopen Europese seizoen. 'Ik denk dat als je tweede wordt in de Europa League als Ajax-zijnde dat je hem eigenlijk hebt gewonnen.'

'Het was een prachtig seizoen wat Europa betreft. We waren de underdog. Als je in het begin zag welke ploegen er meededen en Ajax haalt de finale, dan mag je heel trots zijn. In december van het vorige jaar toen we elkaar ook spraken zag ik het niet aankomen, haha. De manier waarop Ajax ook op jacht was, als ze dat toch elke wedstrijd deden...Maar het is ook weer des' Ajax om na een succesvolle Europese wedstrijd tegen de nummer laatst in de competitie gelijk te spelen.'

Ajax verloor de finale van Manchester United, maar voor Verveer was het behalen van deze finale al heel mooi. 'Ik denk dat als je tweede wordt in de Europa League als Ajax-zijnde dat je hem eigenlijk hebt gewonnen. Geen Ajacied zal gehuild hebben van verdriet na afloop, denk ik. Helaas hield de verrassing in de finale wel op. Waar ik gekeken heb? Bij mijn manager thuis met nog meer vrienden, in mijn Ajax-tenue. En ik was vrolijk. Waarom? We hadden de finale bereikt.'

De sjaal op de hoofdfoto is te verkrijgen in onze webshop!

Lees meer 'Onze Trots':
Deel 1: Jan Roos
Deel 2: JayJay Boske
Deel 3: Viggo Waas
Deel 4: Roue Verveer (AS Kerstspecial)
Deel 5: Sevn Alias
Deel 6: Frank van der Lende
Deel 7: Robert ten Brink
Deel 8: Martin Koolhoven
Deel 9: Sunnery James en Ryan Marchiano
Deel 10: Stefano Keizers
Deel 11: Jesse Klaver
Deel 12: Danny Froger

Bart Veenstra (Twitter: @Bart_Veenstra | e-mail: b.veenstra@ajaxshowtime.com)
Harry Vlug (Twitter: @HarryVlug | e-mail: harryvlug@gmail.com)