Kiki Musampa heeft als speler van Ajax weinig kriebels gevoeld in aanloop naar Klassiekers. De wedstrijd tegen Feyenoord werd door het Ajax van toen negen van de tien keer gewonnen en dus was er vanuit Amsterdams perspectief weinig reden om het groot te maken.

'Ik had er geen last van. Ik debuteerde in De Klassieker, in het Olympisch Stadion', vertelt hij zelfs bij De Voetbalkantine op ESPN. 'Ik was zeventien, viel in en het ging allemaal goed. In de jeugd had je tegen Feyenoord altijd het gevoel van: Feyenoord pakken we wel. Dat was, zonder arrogantie, ook altijd het geval. Dat was vanaf de Onder 14 tot aan het eerste.'

Het Ajax van toen, Musampa speelde tussen 1995 en 1997 in Ajax 1, kende vaak weinig problemen met Feyenoord. 'Dat is het verschil', meent hij dan ook. 'We hadden goede jongens met Kluivert en Wooter. In iedere categorie werden we kampioen. In die tijd had je nog wel dat het uitpubliek ook mee was. Je had toen een complete wedstrijd qua sfeer. Je had je kleine hoekje en als je dan scoorde, bracht het nog meer sfeer in een stadion. De Klassieker mist dat element nu een beetje, dat is wel jammer.'

Eén specifieke Klassieker kan Musampa zich nog goed herinneren. Niet zozeer door het voetbal, maar vanwege de weg naar De Kuip. 'We hadden politie-escorts en die hadden een andere weg bedacht. We moesten via een woonwijk. Alles ging prima, totdat we bijna bij het stadion kwamen. Het was al druk en ze begonnen met dingen te gooien. Op een gegeven moment komt er een staaf door het raam heen. Het raam was aan diggelen en iedereen ging naar de grond. De schrik zat er prima in.'

De invloed van vijandigheid

Het liet zien hoe veel invloed vijandigheid op spelers kan hebben, want de eerste helft ging het Ajax niet voor de wind. 'De wedstrijd begon en we stonden heel snel met 2-0 achter', weet Musampa nog maar al te goed. 'In de tweede helft herpakte iedereen zich weer, speelden we weer ons spelletje en uiteindelijk wonnen we met 2-4.'