Gastón Ávila is nog altijd dolblij om voor Ajax te spelen, zo vertelt hij in de uitzending van Inside Ajax. De verdediger heeft er in zijn jeugd veel voor moeten doen én laten om te komen waar hij nu is en juist dat versterkt het goede gevoel.

'Dat je ooit voor wat geld in je buurtje voetbalde en dat je nu bij een Europese topclub als Ajax terecht bent gekomen, dat vervult je met trots', aldus de Argentijn uit Rosario. 'Je maakt je een voorstelling, maar ik had nooit gedacht bij zo’n club terecht te komen. Zo’n grote club, met zo’n grote historie. Dat je daar mag spelen en je sporen mag achterlaten, dat is prachtig.'

Toen Ávila zeventien jaar oud was, beleefde hij zware tijden. Hij liep een knieblessure op en moest lang herstellen. 'Dat was het moeilijkste moment uit mijn voetbalcarrière. Het was een blessure aan mijn kruisbanden. Het voelt alsof je hele wereld instort. Het enige wat ik kon doen, was trainen en herstellen. Mijn herstel duurde een jaar. Dat was een jaar lang trainen, thuiskomen, alleen zijn en nadenken. Dat heeft me heel sterk gemaakt.'

Voordat de linkspoot profvoetballer werd, trapte hij ballen in zijn buurt in Argentinië. 'In de buurt speelde ik op negen. Ik stond spits. Ik hield niet van verdedigen', vertelt Ávila. 'Misschien was ik wel de beste, maar er liep heel veel talent rond. Jongens met meer talent dan ik. Rosario barst van het talent. Maar het hangt er ook vanaf voor welk pad je kiest. In hoeverre je bereid bent om dingen te laten. Om hier te komen, moet je veel aan je voorbij laten gaan.'

Ávila in Argentinië

'In die buurt heb je twee routes', legt de mandekker - die door John van 't Schip enkel als centrale verdediger wordt gezien - uit. 'Je kunt het goede doen of het foute. Maar mijn ouders hebben ons thuis altijd geholpen en geleerd om het juiste pad te kiezen. Dat je moet werken om de kost te verdienen. Dat het niet goed is om iets af te pakken van mensen die ook hard moeten werken.'