David Endt ziet Ajax nog altijd onverminderd als een 'heel bijzondere club', zo vertelt hij in een video-item van Ajax TV. De mensen van de clubkanalen bezochten de expositie Eén club, Eén stad, Ajax Amsterdam en spraken met onder anderen David Endt en Jari Litmanen.

'Het Ajax-gevoel is iets heel universeels', opent eerstgenoemde. 'Er zijn in deze zaal zó veel mensen en zij hebben ieder hun eigen interpretatie van het Ajax-gevoel. Je moet stilstaan bij mijlpalen in het leven. Ajax is een club van mooie dingen, maar er zitten ook rafelranden aan en schuurplekken op. Alles bij elkaar maakt deze club een heel bijzondere club.'

Overigens ziet Endt niet alleen het romantische in de successen die de club door de jaren heeft behaald. Integendeel: ook in de tegenslagen kan het mooie van een club zitten. 'Soms ligt het mooie niet alleen maar in het goud dat klatert, maar ook in de menselijke verhoudingen die je hebt. Dat je mensen kunt helpen of dat je ergens in mee wordt gevoerd wat meer te maken heeft met emotie en sentiment dan met het directe resultaat.'

'In 1996 speelden we de finale in Rome tegen Juventus', weet Endt nog maar al te goed. 'Die wedstrijd werd verloren na penalty’s. Een van de jongens die misten, was Edgar Davids. We zaten na die penaltyreeks naast elkaar en hij kon zijn emoties niet bedwingen. Daarbij deelden we eigenlijk die emotie. Het diepe verdriet om een finale niet te kunnen winnen. Ook dat is een prachtige herinnering die je voor je hele leven meeneemt. Dat je iets voor elkaar kunt betekenen.'

Litmanen voelt zich thuis in Amsterdam

Litmanen is eveneens aanwezig bij de expositie. 'Het is leuk', omschrijft hij het op zijn manier. 'Ik weet een hoop van Ajax, maar niet de dingen van honderd jaar geleden. Het zijn mooie foto’s en mooie verhalen. Door de jaren heen ben ik ook Amsterdammer geworden. Als ik hier kom, voel ik me altijd thuis. Ik vind het centrum hier leuk, gewoon wandelen. Oude gebouwen, huizen, de grachten. Gewoon het sfeertje proeven, wandelen en kijken.'

Fabian Nagtzaam, voorzitter van de Supportersvereniging Ajax, is dolblij met de totstandkoming van de expositie. 'Mooier dan dit had ik het me niet kunnen voorstellen. De stad en club horen bij elkaar. Dat zie je ook terug in de tentoonstelling. Als het minder gaat met Ajax, dan gaat het ook minder met de stad en vice versa. We hebben ook de rauwe randjes in de tentoonstelling staan. In de jaren 80 waren er veel krakersrellen in de stad, maar ook op de tribune waren er veel rellen. Ook dat laten we zien en bespreken we met elkaar.'

Tekst gaat verder onder de foto.

Tot slot roept Jitka Peeters, medewerker van het stadsarchief, eenieder op om te komen kijken. 'Ik ben ontzettend trots wat we hier met elkaar hebben neergezet. Het is een groot Ajax-feest in het stadsarchief. Ik ben echt heel blij. Ajax-fan of niet, je komt ontzettend veel te weten over de stad. Je kunt zelf ook onderdeel worden van de tentoonstelling, een boodschap achterlaten. Om de connectie met de stad echt te voelen, zou ik zeker aanraden om hier gratis naartoe te gaan.'