Jorrel Hato bevindt zich in een niemandsland bij Chelsea, zo schrijft Süleyman Öztürk in zijn column op de website van Voetbal International. De verdediger vertrok in de afgelopen zomer voor ruim 44 miljoen euro van Ajax naar Chelsea, maar bij de Engelse topclub is van een succesvol avontuur totaal nog geen sprake.

Hato is een speler geworden die moet worden beoordeeld op basis van een bekerwedstrijd tegen een club uit de League One, zo schrijft Öztürk. 'Het is verbijsterend hoe snel het verval van een talent soms kan gaan. "Verval" is misschien wat sterk uitgedrukt - Hato is nog altijd een groot talent - maar zijn eerste jaar bij Chelsea kan nogal wat vervelende gevolgen hebben. Het WK bijvoorbeeld gaat aan hem voorbij als hij op de bank blijft zitten', weet de verslaggever dan ook.

Volgens Öztürk komt Hato in een rij lange spelers die door een slechte keuze worden teruggeworpen in hun ontwikkeling. 'Kort door de bocht komt het hierop neer: hij is vooralsnog niet betrouwbaar genoeg voor de defensie van een Engelse topclub. Dat is op zich geen schande, maar wel iets wat van tevoren was in te schatten.'

Hato lijkt slechts pion in handelshuis van Chelsea

Bovendien zouden er ook tegengestelde belangen zijn. Chelsea heeft meerdere jonge, soortgelijke spelers als Hato in huis. Zodoende kan de club rustig aankijken wie zich als eerste aandient. 'Daarnaast is er het Franse Strasbourg, waar spelers naartoe kunnen die een tussenstap nodig hebben of in de etalage moeten worden gezet. Kortom: voor Chelsea is Hato vooral een project en een product.'

Tekst gaat verder onder de foto.

In de tussentijd heeft Chelsea andere prioriteiten, zo schrijft Öztürk. De club moet namelijk winnen en prijzen pakken. 'Dan is de ervaren Marc Cucurella opstellen een veiligere en verstandigere keuze. (...) Hato bevindt zich nu in een niemandsland. Als groot talent ligt hij onder een vergrootglas wanneer hij zogenaamd een kans krijgt tegen een club uit de derde divisie.'

De vraag is of het wel zo eerlijk is om een speler dan te beoordelen. 'In de League Cup-duels zijn de elftallen van de topclubs vaak een exotisch mengsel van onervaren jeugdspelers, eeuwige reservespelers en vergeten namen die alleen opdraven omdat er elf man op het veld moeten staan. In Engelse kranten lees je dan vervolgens zinnetjes over Hato die een treurig beeld schetsen.'

Stap van Eredivisie naar Premier League te groot?

Volgens Öztürk is Hato echter de verkeerde speler op de verkeerde plek. 'De stap van de Eredivisie naar de top van de Premier League is voor de meeste tieners te groot. Ook bij Ajax maakte Hato beginnersfouten die wezen op de weg die hij nog af te leggen had. Dat proces is nu tot stilstand gekomen.'

De columnist verwacht dat Hato later gaat vertellen dat hij veel heeft geleerd van zijn eerste jaar bij Chelsea en dat het nu eenmaal zijn pad is. 'Maar het blijft zonde dat een van Nederlands grootste talenten zo weinig speelt en dus ook zo weinig leert.'

Tekst gaat verder onder de foto.

Voor Hato zou het volgens Öztürk beter zijn geweest als hij enkele seizoenen in een 'relatief vergevingsgezinde competitie als de Eredivisie' was gaan spelen. 'Ook psychologisch is het een klap wanneer je als talent maandenlang nauwelijks speelt, terwijl je dacht de juiste keuze te maken door de volgende stap te zetten. Het zelfvertrouwen dat nodig is om bij Chelsea te functioneren, ebt dan langzaam weg.'

Tijdelijke terugkeer Hato bij Ajax?

Hoewel Hato dagelijks traint met de beste spelers van Chelsea, krijgt hij niet tot nauwelijks de kans om zich te laten zien. 'Iedere verkeerde aanname of pass in een bekerduel met een League One-club weegt daardoor tien keer zo zwaar.'

Öztürk ziet Hato dan ook vooral als een investering voor Chelsea. 'Hij is niet alleen voetballer, maar ook een getal in een spreadsheet van Chelsea. Eigenlijk zou hij zich moeten laten verhuren, terug naar Ajax bijvoorbeeld, om weer in de ontwikkelmodus te komen', schrijft de journalist, die inziet dat veel afhangt van de mentale hardheid en het geduld van Hato. 'Hato is lang niet de eerste die in deze situatie belandt en zeker niet de laatste. In dat opzicht is voetbal meedogenloos.'