Jorrel Hato maakt met Ajax tot dusverre een zeer teleurstellend seizoen door. De jonge Ajacied is echter een van de kleine lichtpuntjes bij de Amsterdammers en is inmiddels niet meer weg te denken uit het basisteam van de Nederlandse recordkampioen. In gesprek met Voetbal International gaat hij in op zijn nog prille voetbalcarrière.

De Ajacied groeide op in Rotterdam en maakte via periodes bij IJ.V.V. De Zwervers en Sportclub Feyenoord op twaalfjarige leeftijd de overstap van Sparta Rotterdam naar Ajax. Hato was blij met deze kans. 'Mijn ouders werden gebeld door een jeugdscout van Ajax en zij vertelden het aan mij. De club wilde me heel graag hebben. Stage lopen, proefperiodes of trainingen meedoen, dat hoefde allemaal niet. Ze waren heel duidelijk: ik hoefde alleen maar ja of nee te zeggen. Ik heb er wel even een paar maanden over nagedacht, maar als een club als Ajax komt, ga je geen nee zeggen.'

In de hoofdstad wist hij zich razendsnel te ontwikkelen en maakte hij al op zestienjarige leeftijd zijn debuut in het eerste elftal van de Amsterdammers. Ook ploeggenoot Aness Salah-Eddine is onder de indruk van de verdediger. 'Jorrel heeft echt heel veel in zich om de top te halen. Hij is 17, maar hij speelt alsof hij 25 is. Rust aan de bal, indribbelen en verdedigend koelbloedig. Eigenlijk is het gekkenwerk, op die leeftijd, maar ik vind het heel mooi en ben ook echt blij voor hem. Het is een heel nuchtere jongen, dat is zijn kwaliteit: dat hij altijd rustig blijft.'

Verder geeft Hato aan op veel steun van zijn ploeggenoten te rekenen. 'Kenneth Taylor en Devyne Rensch helpen me veel, maar ook Steven Bergwijn, Steven Berghuis en Remco Pasveer. Remco had mijn vader kunnen zijn, dat zijn jongens met veel ervaring. Als zij je iets vertellen, luister je wel. Al luister ik naar iedereen, als ze mij willen helpen. Maar van die ervaren jongens leer je sowieso veel.'

Concreet aandachtspunt

Tot slot gaat de jongeling, die momenteel met Jong Oranje actief is, in op de huidige situatie van Ajax. Hij ziet daarin ook voor zichzelf een belangrijk verbeterpunt. 'Ik moet meer coachen, veel meer zelfs, denk ik. Dat is wat waar ik nu het meest mee bezig ben. Je moet dingen van elkaar eisen, maar elkaar ook helpen, zodat het voor ons allemaal makkelijker wordt. Het is een lastige situatie, maar ik geloof dat we er sterker uit komen.'