Ajax staat aan de vooravond van wat de tiende landstitel sinds 2000 kan worden. Na het dramatische vorige seizoen, waarin de Amsterdammers zelfs even de rode lantaarn droegen, is de wederopstanding onder trainer Francesco Farioli ronduit spectaculair te noemen. Voor de trouwe Ajax-volgers reden genoeg om terug te blikken op negen eerdere kampioenschappen die de club deze eeuw al vierde.

Koeman doorbreekt de droogte (2001/2002)

De eerste titel van het millennium liet even op zich wachten. Na drie seizoenen zonder kampioenschap bracht Ronald Koeman de schaal terug naar Amsterdam. Het smaakte extra zoet omdat Ajax tot de laatste speeldag moest wachten, waarin de beslissende treffer tegen Heerenveen viel (3-1).

Opvallend was ook het debuutjaar van een Zweedse aanvaller, die toen nog weinig deed vermoeden dat hij zou uitgroeien tot een van de beste spitsen ter wereld.

De jonge honden van 2004

Twee jaar later volgde de volgende prijs. Met spelers vers uit de eigen opleiding toonde Ajax karakter. De ploeg had niet de spectaculairste aanval (een jonge middenvelder werd clubtopscorer met slechts negen doelpunten), maar was verdedigend ijzersterk met amper 26 tegentreffers.

De 2-1 overwinning op PSV in maart bleek achteraf beslissend in de titelrace. De basis was gelegd voor wat een talentvolle lichting zou blijken, al vertrokken veel spelers in de jaren daarna naar grotere competities.

De honger van Frank de Boer (2011-2014)

Wat volgde was een ongewoon lange droogte. Zeven seizoenen bleef de schaal buiten bereik. Zelfs bij aanbieders van sportweddenschappen en online casino had niemand meer ingezet op een Ajax-titel na zo'n lange periode zonder succes. De quotering voor een kampioenschap was dan ook historisch hoog toen de Amsterdammers plotseling op stoom kwamen nadat Frank de Boer in december 2010 het roer overnam bij Ajax.

De ontknoping tegen FC Twente (3-1) op de allerlaatste speeldag werd de katalysator voor een ongekende reeks.

Daarmee begon voor Ajax een periode van dominantie die vier opeenvolgende titels zou opleveren. De meest memorabele was misschien wel die van 2012, toen Ajax een schier onmogelijke inhaalrace voltooide vanaf de zesde plaats met veertien zeges op rij.

De jaren daarna was het voetbal niet altijd om over naar huis te schrijven, maar De Boer had een systeem geperfectioneerd dat resultaten garandeerde. Het laatste kampioenschap uit deze reeks, in 2014, werd binnengehaald zonder echt te overtuigen -- zelfs een gelijkspel tegen Heracles was voldoende.

De Ten Hag-revolutie

Na opnieuw een periode zonder landstitels, kwam Erik ten Hag. Zijn eerste volledige seizoen (2018/2019) zou uitgroeien tot een van de meest iconische jaren uit de recente clubgeschiedenis. Niet alleen werd de dubbel gepakt, met als finale triomf de 1-4 bij De Graafschap, maar vooral de Champions League-campagne met overwinningen op Real Madrid en Juventus deed Amsterdam weer dromen, waarbij talenten uit de jeugdopleiding zich in de kijker speelden van de Europese top. De halve finale van Ajax tegen Tottenham, met die hartverscheurende ontknoping in de allerlaatste seconde, blijft een open wond voor menig Ajax-fan.

Stille titels, luide prestaties

De coronapandemie drukte in 2021 een stempel op het voetbal. Ajax werd kampioen in een leeg stadion na een overtuigende zege op AZ (2-0). Ondanks de vreemde omstandigheden was de ploeg oppermachtig en gaf het nationale concurrenten nauwelijks kans.

Ten Hags laatste kunstje volgde een jaar later. De Amsterdammers walsten door de competitie heen. De 5-0 tegen Heerenveen was een waardig kampioensmoment.

En nu: Farioli's verrassingsaanval

Na een seizoen dat de boeken inging als een van de slechtste uit de clubgeschiedenis, staat Ajax nu op het punt geschiedenis te schrijven. De 0-2 zege bij titelconcurrent PSV in maart bleek een kantelpunt. De Italiaanse trainer Francesco Farioli heeft, ondanks kritiek op zijn soms behoudende speelstijl, Ajax teruggebracht waar het volgens velen hoort: aan de top van Nederland.

Als de huidige voorsprong wordt vastgehouden in de resterende wedstrijden, betekent dat de tiende landstitel deze eeuw voor de Amsterdammers -- een prestatie die weinigen na het vorige seizoen voor mogelijk hielden. De supporters maken zich al op voor een feestelijke ontknoping die dit opmerkelijke seizoen waardig zal afsluiten.