Na jaren van aarzeling heeft redacteur Finn Dekker dan eindelijk een seizoenkaart gekocht. In deze serie neemt Finn je mee in zijn debuutseizoen als vaste bezoeker van de Johan Cruijff ArenA als nieuwbakken lid van Vak 423.

Als ik mij zondag na het laatste fluitsignaal richting de omloop begeef, weet ik dat mijn eerste seizoen in de ArenA erop zit. Op de trappen naar beneden dwalen alle thuiswedstrijden van dit jaar nog een keer door mijn hoofd. Was dit seizoen een verlenging van mijn seizoenkaart waard? Ik heb nou niet echt royaal zitten genieten van Ajax, concludeer ik teleurgesteld. Toch twijfel ik geen seconde over het verlengen voor volgend seizoen.

Ik word al weken lekker gemaakt voor het volgende seizoen door de gehaaide marketeers van Ajax. Met een nieuw ontwerp op de seizoenkaart van volgend jaar met een hint naar het oude logo bijvoorbeeld. Iets wat mij meer in vervoering brengt dan de Tunnelclub, waar bobo's met veel te diepe zakken binnenkort de mogelijkheid krijgen om met een glaasje bubbels in de hand en nog wat kaviaar tussen de kiezen de spelers in de catacomben al uit te fluiten.

Nee, al zou ik het willen, betalen kan ik het niet. Een seizoenkaart bovenin een hoek van de tweede ring kan er nog net vanaf voor mij als student. Gelukkig ziet het bestuur na dit seizoen in dat het niet opnieuw kan gaan voor een prijsverhoging. Financieel gezien is een jaartje eraan vastplakken dus nog wel mogelijk. Wat daarbij helpt is het feit dat je de honderden uitgegeven euro's halverwege het seizoen allang vergeten bent. Hetzelfde effect gebeurt eigenlijk wanneer Ajax puntenverlies lijdt in de ArenA. Natuurlijk voel ook ik mij zwaar klote als we niet winnen, maar dit kan ik makkelijker relativeren met mede lotgenoten. Zodra ik na een afzakkertje metro 50 richting huis pak, kan ik het voor een groot deel van me afzetten, terwijl ik thuis op de bank minder makkelijk de knop om kan zetten. Het verschil? De gezelligheid.

Vijftien keer heb ik mij kostelijk vermaakt in wat vanaf de volgende voetbaljaargang ook nog eens de Johan Cruijff ArenA gaat heten. Vijftien ja. Niet omdat de twee andere wedstrijden tegenvielen, maar wegens doordeweekse studieverplichtingen. VVV-Venlo en Excelsior-thuis gingen daardoor aan mij voorbij. Gelukkig telde het avondje NAC in Breda voor twee en was ook Twente-uit in de beker, ondanks het sportieve drama, een geweldige trip. Reden voor mij om deze zomer niet alleen mijn SCC te verlengen, maar ook een uitkaart aan te vragen.

Ajax is de beste datumprikker die een groep zich kan wensen. Iedereen heeft werk, een verjaardag, een kater of moet net als ik af en toe zijn gezicht vertonen bij een college. Het stel waarmee we zijn, een man of acht, krijg je daarom nooit elke twee weken bij elkaar. Toch lukt het de ArenA wél elke keer weer om te zorgen voor een hele aardige opkomst. Het is verplichte kost, zonder dat het zo voelt. Want als Ajax niet in zijn beste vorm is, zijn mijn maten dat nog altijd wel.

Tot volgend seizoen!

Finn Dekker (Twitter: @FinnDekker | e-mail: f.dekker@ajaxshowtime.com)

Lees meer van de SCC-debutant:
#1 Het gloryhunten is voorbij
#2 Wij willen Ajax zien
#3 Vermakelijk bezoek uit Polen
#4 Weer terug van weggeweest
#5 Steeds meer gehecht aan 423
#6 010? Geen bier meer van mij
#7 Moe van het moderne voetbal
#8 Spelen voor spek en bonen