Jari Litmanen zag Ajax in 2004 al de perfecte uitvlucht voor zijn situatie bij Liverpool. De Fin presteerde over het algemeen goed in de Premier League, maar merkte dat Engelse - niet per se betere - talenten in de voorhoede de voorkeur kregen.

'Bij FC Barcelona moest ik weg, maar bij Liverpool was het een ander verhaal. Wanneer ik speelde, was ik goed', vertelt Litmanen bij Tussen de Palen op de zender Ziggo Sport. 'Ik moest vechten tegen Robbie Fowler en Emile Heskey. Die drie aanvallers (Fowler en Heskey samen met Michael Owen, red.) waren Engelse internationals. Owen en Fowler waren eigen jeugdspelers en Owen werd door de supporters de god genoemd.'

Desalniettemin ging de oud-Ajacied de strijd aan. Sterker nog: Litmanen was belangrijk op de momenten waarop hij de kans kreeg. 'Het ging niet om hoe ik speelde, maar om andere redenen', concludeert hij dan ook. 'Ik moest iets anders gaan zoeken. Op een gegeven moment had ik Ajax in mijn hoofd. Het kwam ook vanuit Nederland. Ik werd in Engeland gevolgd. Mensen begonnen erover of ik niet terug wilde naar Ajax. Ik dacht: waarom niet?'

'In Liverpool hoefde ik niet weg, want voor de trainer was ik een ideale speler', benoemt de in Amsterdam populaire oud-voetballer nog maar eens. 'Als het niet liep met het elftal, was ik altijd de laatste keus. Ik heb vaak de laatste vijf of tien minuten mogen spelen, op het moment dat wij moesten scoren om te winnen of op gelijke hoogte te komen.'

Terugkeer bij Ajax

Eenmaal terug bij Ajax ging het aanvankelijk goed voor Litmanen, maar dat hield niet lang stand. 'In het eerste jaar ging het nog redelijk goed. Ik speelde en was redelijk fit', aldus Litmanen. 'Het tweede seizoen was dramatisch. Ik had last van mijn achillespees en speelde nog maar heel weinig. In het eerste seizoen haalden we bijna de halve finale (van de Champions League, red.).'