Zaterdagavond won Ajax mede door een enthousiast publiek. Mede, want de wil om te winnen bezorgde Ajax de grootste overwinning. Werklust won het als instelling van datgene waarmee de spelers het tegen Heerenveen nog lieten afweten. Nadat Coronel de organisatie weer wit-rood-wit liet kleuren, is het nu aan Marco van Basten om dat ook op het veld door te voeren.

Nog maar acht maanden geleden luisterden de beleidsmakers van Ajax naar de namen John Jaakke Martin van Geel, Maarten Fontein en nog een paar vergeten leiders. Inmiddels zijn deze namen slechts voetnoten in de lange Ajax-historie. Voor Van Geel en Fontein is dat zelfs teveel eer, maar Jaakke die onder moeilijke omstandigheden het schip op koers moest houden, is nog steeds van harte welkom in de bestuurskamer, zo regelde zijn opvolger.

En zo gaat Ajax heel wat fatsoenlijker om met zijn gewezen voorzitter dan in Rotterdam, waar de weldoener Jorien van den Herik op de meest schandalige wijze geweerd wordt. Het vertrek van John Jaakke hield gelijke tred met de troonbestijging van Uri Coronel. Die stille revolutie heeft al vele positieve gevolgen die zichtbaar en meetbaar zijn. De directeuren en bestuurders regeren niet meer arrogant en hautain ver van het voetvolk, maar doen er alles aan om de supporters bij de club te betrekken door veelvoudig overleg te voeren met hun vertegenwoordigers.

Zelfs in de bestuurskamer, waar uw columnist voor was geïnviteerd, zag ik de huidige leiders zich begeven tussen alle aanwezigen en niet alleen tussen bobo`s. Dat is nog eens goed nieuws. Het was opvallend om te zien hoe interim-directeur Henri van der Aat zich onder zijn gasten begeeft. Vergelijk dit maar eens met...