Ajax’ zomerse voorbereiding is in volle gang. De Amsterdammers hebben nu drie oefenwedstrijden achter de rug. Edson Álvarez speelde in al deze wedstrijden in de basis op het middenveld, hetgeen mij zorgen baart. Wat is Erik ten Hag van plan met de Mexicaan?

In de zomer van 2019 contracteerde Ajax de Mexicaan en betaalde het een slordige vijftien miljoen euro aan het Mexicaanse Club América. Álvarez tekende een contract lopend tot medio 2024 en werd gepresenteerd als centrale verdediger die eventueel uit de voeten kan als rechtsback of middenvelder. De Amsterdamse achterban was ervan overtuigd dat deze speler de opvolger van de naar Turijn verkaste Matthijs de Ligt moest worden. Het product van De Toekomst liet een groot gat achter in het hart van de Amsterdamse defensie. Deze erfenis werd echter al snel geclaimd door Joël Veltman, die dit zodanig invulde dat het Ten Hag tot tevredenheid stemde.

Zo ontstond het Latijns-Amerikaanse blok op het middenveld. Waar in het seizoen 2018/2019 Frenkie de Jong en Lasse Schöne Ajax’ dubbele zes vormden, werd dit nu gedaan door de Argentijnse Lisandro Martínez en de Mexicaanse Álvarez. Martínez overtuigde snel en veroverde de Amsterdamse harten met zijn Grinta en verbaasde menigeen met zijn inzicht en passing naar voren. Álvarez leek daarentegen meer moeite te hebben met zijn rol op het middenveld, omdat er bij Ajax aan de bal meer wordt verwacht op die positie dan bij zijn voormalige club of het nationale team van Mexico. De kwaliteiten die hij wel bezit, bezit zijn kompaan Martínez ook, waardoor Álvarez weinig toevoegt.

Enerzijds zag ook Ten Hag dat er voetballend vermogen miste op het middenveld, anderzijds gaf het Zuid-Amerikaanse blok de nodige verdedigende zekerheid, iets wat zeer welkom was in de belangrijke wedstrijden. Daarnaast sluit ik niet uit dat het ook meespeelde dat bij het niet opstellen van Álvarez, zowel de Mexicaan als Razvan Marin op de bank zaten. De Roemeen werd in dezelfde transferperiode voor 12,5 miljoen euro overgenomen van het Belgische Standard Luik en weet bij Ajax tot op heden niet te overtuigen. Dan zitten er dus twee verse aankopen, samen goed voor een waarde van 27,5 miljoen euro, op de bank. Een voorkomen dat in de voetballerij niet onbesproken blijft, zeker niet bij een club als Ajax, waar de druk van zowel de achterban als de media enorm kunnen zijn.

Toch knaagde het bij Ten Hag en kwamen er vanuit alle hoeken steeds meer geluiden over de wens om Donny van de Beek als tweede zes, naast Martínez, op te stellen. Door de blonde Ajacied een linie naar achteren te verschuiven ontstond er meer comfort aan de bal en konden zowel Quincy Promes, David Neres en Hakim Ziyech worden opgesteld op de drie aanvallende posities achter spits Dusan Tadić. Dit alles kwam tot wasdom in Londen, in de Champions League rollercoaster Chelsea – Ajax. Het liep als een tiet en Ajax speelde Chelsea aan gort met snelle combinaties en direct voetbal, hetgeen mede mogelijk werd door de technisch begaafde Van de Beek in een wat meer controlerende rol. Helaas raakte Neres in de confrontatie met The Blues voor lange tijd geblesseerd, waardoor er na deze clash weer teruggevallen werd op het Latijns-Amerikaanse blok.

Na de winterstop en tot aan de coronabreak speelde Álvarez zes wedstrijden als centrale verdediger, tegenover een enkele wedstrijd als CV in de hele eerste seizoenshelft. Voor veel Ajacieden, waaronder ikzelf, leek het een teken aan de wand te zijn dat de Mexicaan eindelijk gebruikt werd voor de positie waarvoor hij gehaald is, als opvolger van De Ligt. In mijn ogen is het dan ook een hoax dat Álvarez multifunctioneel is. Hij is in alles een (centrale) verdediger en in precies niks een middenvelder. Hij heeft niet de handelingssnelheid of ragfijne techniek om op het middenveld uit de voeten te kunnen, maar heeft daarentegen de goede lengte, is kopsterk en een heeft goede onderschepping in huis om als CV van waarde te kunnen zijn.

Gezien deze ontwikkeling eind (achteraf gezien) vorig seizoen, leek het mij niet meer dan logisch dat Álvarez nu met Perr Schuurs en eventueel Jurrien Timber in de voorbereiding ging strijden om de vaste kompaan van Daley Blind te worden. Niets lijkt minder waar, nu de Mexicaan tot nu toe alle wedstrijden als middenvelder heeft afgewerkt. Hij doet het hier meestal niet onaardig, maar brengt simpelweg niet wat een middenvelder van Ajax moet brengen. Zijn (tekort aan) handelingssnelheid en techniek steken af tegen die van de op de deur kloppende Ryan Gravenberch, Mohammed Kudus, Noa Lang en Kenneth Taylor. Zomaar vier namen die op de acht kunnen spelen, al wordt Lang vooralsnog als linksbuiten geposteerd. Geen van deze spelers is nog een zekerheidje, maar ze hebben allen voetballend meer in huis en draaien tot dusver een voldoende tot goede voorbereiding.

Het onaangename gevoel van een centrale verdediger op het Ajax-middenveld begint mij steeds meer te bekruipen. Ik hoop van harte dat de echte middenvelders opstaan en zich dermate laten gelden dat Ten Hag niet om ze heen kan. Zo kan Álvarez misschien alsnog een gooi doen naar een partnerschap met Blind centraal achterin, wat mij ook voor hemzelf een veel prettigere werkomgeving lijkt. Dat de verdedigingslinie zijn natuurlijke habitat is, lijkt me duidelijk. Als hij het op beide posities aflegt zal de aankoop ondanks zijn flinke prijskaart wat mij betreft genoegen moeten nemen met een plaats op de bank. Het is tijd dat Ten Hag de knoop doorhakt en Álvarez verlost van het stempel 'multifunctioneel'.

Reinand Visscher (r.visscher@ajaxshowtime.com | @reinandvzr)