Voordat Carel Eiting bij Ajax ging spelen, voetbalde hij in de jeugd van AFC, een andere Amsterdamse club. Op een gegeven moment wilde Ajax hem hebben, maar omdat hij niet in een hogere competitie ging spelen, wilde hij in eerste instantie bij AFC blijven, zo vertelt hij in gesprek met Panna Magazine.

Na een stage bij Ajax kreeg Eiting een brief van de Amsterdamse club. 'Na een tijdje kreeg ik te horen dat ik mocht blijven en dat ik in de E3 zou komen. En die speelde in dezelfde competitie als AFC E1, het team waarvoor ik was geselecteerd. Toen wilde ik niet meer naar Ajax', blikt de middenvelder terug, die liever met zijn vrienden bij AFC bleef voetballen. 'Toen heeft de hoofd jeugdopleiding van Ajax een gesprek met mijn ouders aangevraagd. Hij wilde graag dat ik zou komen en zei dat er nog een plekje voor mij vrij was in de E2. Toen ben ik toch naar Ajax gegaan.'

In het begin had Eiting het ook moeilijk bij Ajax, zo vertelt hij. 'Ik vond Ajax lang niet zo leuk als AFC. Bij AFC waren de partijtjes op de training leuk, bij Ajax was elk partijtje bloedserieus. Maar na een halfjaar was ik gewend en vond ik het steeds leuker worden', aldus de A-junior, die onder trainer Frank Peereboom aanvoerder was van de A1. 'Iedereen heeft bepaalde kwaliteiten waardoor hij hoog voetbalt. Ik ben tactisch goed, kan andere jongens coachen. Dat is fijn voor de trainer, ik ben een soort verlengstuk van hem in het veld. Maar maak het niet belangrijker dan dat het is hè', besluit hij.

Lees het volledige interview met Carel Eiting in de nieuwste uitgave van Panna Magazine!