De Boer: 'Ajax van '95 beste elftal waarin ik heb gespeeld'

door Bart Veenstra 14

Bron HELDEN

De Boer: 'Ajax van '95 beste elftal waarin ik heb gespeeld'

door Bart Veenstra 14

Bron HELDEN

Laatst geüpdatet

De winst van de Champions League in 1995 is voor Frank de Boer het hoogtepunt uit zijn carrière. Dat vertelt de oud-Ajacied in een interview met HELDEN. De Boer noemt het Ajax van 1995 het beste elftal waarin hij ooit heeft gespeeld.

'Het winnen van de Champions League was het hoogtepunt van mijn carrière', stelt De Boer in het interview met HELDEN. 'Door de sfeer in Wenen vind ik deze beker mooier dan het winnen van de Wereldbeker, een paar maanden later in Tokio, omdat daar nauwelijks supporters van ons bij waren.'

'Het Ajax van 1995 is het beste elftal waarin ik heb gespeeld, het bewijs van de stelling "spelers winnen wedstrijden, maar teams winnen prijzen"', aldus De Boer, die vindt dat de winst van de Champions League ook een prijs is van Louis van Gaal en zijn staf. 'Ze hebben van ons een soort machine gemaakt die onklopbaar was. We hadden het gevoel dat we iedereen aankonden.'

'Toen ik de beker in mijn handen had, dacht ik eerst aan mijn ouders. Ik was zo blij dat zij het in het stadion mochten meemaken. Zij hebben zo’n groot aandeel gehad in de carrière van Ronald en mij', vertelt De Boer, die na de winst van de Wereldbeker zijn ouders kon bellen vanuit Tokio. 'Toen ik hen aan de telefoon had, kreeg ik een brok in mijn keel, ik kon geen woord uitbrengen. Ik dacht: wat overkomt me? Ik wilde mijn dankbaarheid tonen voor alles wat ze voor ons hadden gedaan, maar moest spontaan huilen.'

De Boer vertelt dat hij zijn ouders nooit rechtstreeks heeft verteld hoe dankbaar hij hen is. 'Wij zijn West-Friezen, zijn geen types die thuis veel bespreken, zijn meer van het doen. Wij werden thuis niet geknuffeld, ben je gek, dat gebeurde niet in West-Friese families. Ik heb het ook niet gemist, de liefde was toch wel onvoorwaardelijk. Ik ben ook geen type dat een bosje bloemen meeneemt, denk ook dat m’n ouders raar zouden opkijken als ik ineens een boeketje langsbreng. Dat soort dingen heeft nooit in mij gezeten. Veel spelers zag je op de tribune ook altijd kijken waar hun vrouw zat. Mijn vrouw heeft me weleens verweten dat ik nooit keek waar zij zat.'

In de loop der jaren leerde De Boer zijn emoties meer te uiten, zo vertelt hij ook. 'Met dank aan een van mijn beste vrienden, Armando Borsato, de broer van Marco. Italianen zijn veel fysieker, knuffelen je bij elke ontmoeting. Armando heeft me geleerd dat ik tegen mijn vrouw en kinderen af en toe moet zeggen dat ik echt van ze hou. Ik heb leren knuffelen. Daarvoor ben ik hem heel dankbaar. Het verrijkt ons familieleven.'

Lees meer over:
Plaats reactie
Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.