Overmars spreekt vertrouwen uit in Ten Hag
Directeur voetbalzaken Marc Overmars heeft voldoende vertrouwen in trainer Erik ten Hag. De trainer, die in het vorige seizoen geregeld kritiek over zich heen kreeg in de media, staat er bij de directie van Ajax goed op.
'Erik is een winnaar. Hij wil altijd resultaat halen en krijgt dat normaal gesproken ook voor elkaar', zegt Overmars tegenover de NOS. 'Hij heeft zich vorig jaar ook al bewezen. Nu beginnen we weer op nul', beseft de Epenaar.
Onlangs tekende Ten Hag een nieuw contract bij Ajax en daarbij had de trainer ook zelf enkele eisen, zo vertelt Overmars. 'Hij heeft altijd dingen die hij verbeterd wil zien', aldus de Ajax-directeur, die geregeld discussies heeft met Ten Hag. 'Er gebeurt intern genoeg en dat is alleen maar goed. We zitten weleens in een discussie over een speler. Wie er beter zou kunnen spelen bijvoorbeeld. Maar we hebben een hele dure trainer aangesteld, dus hij moet het waarmaken.'
Om een reactie te kunnen plaatsen moet u inloggen of voor een account registreren.
We pikken er PSV Ajax uit, omdat we de wedstrijd kunnen gebruiken als kapstok voor een aantal thema's. We begonnen de 'discussie'met Gedaante's stelling dat het Ajax van Ten Hag onvoldoende onder druk uit kan spelen, en hij legt dat probleem bij Ten Hag, als iets structureels. Jij maakt het specifieker door te stellen dat Ajax op cruciale momenten niet met de pressing van de tegenstander kan omgaan. En zoekt de oorzaak ook in de psyche, waarbij de trainer het team kan helpen hierin stappen te zetten door meer automatismen te trainen, zodat er meer houvast is op dergelijke momenten.
Ik stel dat Ajax onder Ten Hag juist gekenmerkt wordt door grote stappen op dat gebied. Maar een Blind, Frenkie of Eiting voor de verdediging maakt een groot verschil. Dat wil niet zeggen dat het met Eiting ineens niet kan. Wel vind ik dat Ten Hag binnen die wedstrijd daar had moeten ingrijpen. En Ajax leek me idd niet goed voorbereid op PSV. En er zijn zeker meer voorbeelden van wedstrijden waarin ik Ten Hags ingrepen moeilijk te volgen vond. Zoals idd die vracht aan verdedigers op een imo onnodig moment.
- kantekening is wel dat Ten Hag andere dingen ziet en denkt tijdens zo'n wedstrijd. Ik merk dat zelf ook als ik coach; als ik niet coach zie ik andere dingen.
Een duidelijker beeld van Ten Hag's handvaten om met pressie van de tegenstander om te gaan kreeg je bij het zien van zijn Utrecht. In de opbouw liet Utrecht een gat op het middenveld voor aanvallers om in te komen ipv te staan. Ten Hag speelde creeerde veel targets voorin. Bij Ajax moet de nadruk uiteraard veel meer liggen op het positiespel vanuit het middenveld. Maar je ziet enkele speerpunten van hem goed terug bij Ajax.
Ik was gewoon erg onder de indruk van Bosz. Zelden heb ik een trainer zo durven zien 'investeren' in een speelwijze. En ik had hem heel graag veel langer aan het werk gezien bij Ajax.
Ten Hag vind ik moeilijker te volgen, zo ook de transformaties onder Ten Hag. Maar een aantal zaken vind ik heel interessant van hem, zowel qua keuzes in materiaal, als in tactische vormen die je duidelijk terug ziet. Daarover maar een andere keer.
Ik vind je gedachtespinsels leuk te lezen.
Dit seizoen wordt dit onderdeel nog moeilijker, zonder frenkie. Misschien tijd om de verwachtingen alvast iets bij te stellen.
Daarover kom we elkaar vast nog wel weer tegen.
Dinamo Kiev werd er in Kiev gek van. Bayern paste haar strategie erop aan, Juventus ging er in Turijn op 2 gedachten door hinken etc.
Een speler als Frenkie scheelt daarbij wel een slok op een borrel, dat dient gezegd.
Ik bekijk het liever zo: alles wat er vorig seizoen mis ging was direct te wijten aan het niet in staat zijn om fatsoenlijk onder felle, goed uitgevoerde druk uit te spelen. En dus moet dat nog beter. Die momenten dat het echt moeilijk wordt, dat er geen excuses zijn, dáár moet het om gaan.
Geen verzachtende omstandigheden, een getergde tegenstander van hoog niveau die weet hoe je een tegenstander onder druk zet - tikken we die van het kastje naar de muur, pas dan kunnen we tevreden zijn.
Zo ver waren we vorig seizoen nog niet. Zo ver komen we misschien wel helemaal niet. Maar dat moet wel het streven zijn. Een beetje strenger mag best!
Vergeet niet dat Ajax zich relatief makkelijk onder druk laat zetten door vanachteruit te willen voetballen. Loopt dit niet dan heeft Ajax een groot probleem. En hier zie ik dan ook oorzaken in wedstrijden dat Ajax er idd niet in slaagde.
Als een een top ploeg goed druk zet speel je daar niet zomaar onderuit, maar als je dat wel gaat doen dan breek je tegenstander. Ajax bleef aardig overeind tegen Juve. Atletico bijv niet. De Dybalawissel deed ze geen goed, dat klopt.
Maar een Heracles kon Ajax bijna 80minuten goed onder druk zetten. Dat was pijnlijk. Dus ik ben het wel eens dat t makkelijk is om een paar voorbeelden uit te vergroten om een punt te maken.
Ik heb het daarom over spelontwikkeling, en ook over keuzes mbt kwaliteiten van spelers. Het gefaseerd terugzakken van TH heb ik moeilijk gevonden, maar ik heb ook de kracht kunnen herkennen. Ook een Tadic in de spits zetten is een ingreep waar het onder druk uit spelen baad bij heeft gehad. En ik kan zo nog wel even door gaan. Ook terugblikkend op wat Ten Hag qua opbouw bij Utrecht deed.
Roepen dat TH Ajax maar eens onder druk uit moet leren voetballen is uiting aan een algemene observatie zonder analyse. Heb je daar ook een Engels woord voor? ;)
Maar we zijn hier al eens min of meer geweest qua discussie. (Toen ook met Gedaante) Een hele romantische voorstelling van hoe Ajax moet kunnen spelen.
Ajax heeft hoogwaardige tegenstanders in grote fases scheel getikt vorig seizoen. Tegen Spurs ging men de boot in met naief voetbal, en niet omdat Spurs Ajax zo succesvol onder druk kon zetten.
Ben het trouwens met je eens dat engelse terminologie een beetje lam is. Maar soms dekt het zo lekker de lading, zoals hier.
Mijn punt, kort want watford begint: er waren en zijn amper tegenstanders die ons echt onder druk zetten, die het durven, en nog minder die het ook nog goed kunnen. Bijna alle keren dat we die tegenstanders wél troffen, ging het mis. Dat betekent toch simpelweg dat we niet goed genoeg zijn in het eronderuit spelen? Ik snap je nuances en ben het er ook mee eens. Ten hag richt zich erop en maakt goede afwegingen, daarop gericht. Maar ondanks zijn stijl en filosofie: het voldeed/voldoet niet, juist op de momenten dat het erom ging.
Ik baseer mijn mening mijns inziens op essentiële voorbeelden, op die keren dat het erom spande. Jij kijkt volgens mij meer naar het proces, en naar de algemene tendens. Maar die doet er veel minder toe, imo. Of in elk geval: die moet sowieso goed zijn, dat mag niet speciaal heten. We zijn wel Ajax. Het is niet zoveel waard dat we ons tegen fc emmen onder de druk uit weten te spelen.
PSV uit was een goed voorbeeld van een totaal verkeerde afstemming in de opbouw.
Heracles, metname uit, was imo het grootste voorbeeld van niet onder druk uit voetballen. De ineenstorting tegen Feyenoord lag anders.
Voorbeelden uit topwedstrijden? Benfica. Benfica heeft Ajax echt in de tang gehad.
De momenten dat het er om ging voldeed het niet. Spurs?
Want ik heb heel veel aan te merken op de wedstrijden tegen Spurs, over hoe Spurs beiden duels wist te kantelen.
Spelontwikkeling is voor mij de graadmeter met betrekking tot beoordelen trainer. Uitvoering op het moment ligt meer op het bord van de spelers. Hangt wel samen natuurlijk. :)
Ik schuw niet een kritische blik. Ik heb mijn bedenkingen bij zowel tactische keuzes van Ten Hag, als bepaalde voorkeuren voor spelers, altijd uitgesproken.
Maar Ajax haalde uiteindelijk een absurd hoog niveau en eigenlijk tot aan Spurs een steeds hoger niveau. Dat is deels organisch, maar ik dien Erik hier toch ook credits voor te geven.
Maar als ik in details nu treed wordt het me wat te lang tikken op dit schermpje ;)
En toch heb ik nog allerlei reserves ten opzichte van ten hag. Ik denk dat het hem/ons op allerlei vlakken ongelofelijk heeft meegezeten. En dat er iets gegroeid is dat misschien eerder ondanks dan dankzij hem is ontstaan. Dan doel ik voornamelijk op de aanvallende brille van de laatste serie europese wedstrijden.
Maar misschien moet je ook wel gewoon even je mond houden als iemand zo'n prestatie heeft neergezet. En hem nu maar eens z'n gang laten gaan.
Maar toch nog even ;) : de voorbeelden die ik qua niet aan voetballen toekomen voor ogen heb, betreft eigenlijk (bijna?) alle wedstrijden tegen ploegen die het aandurfden om overal kort te zitten en vol te pressen. Ik vergeet er misschien wat, maar dat waren onder meer de wedstrijden tegen dus heracles, psv, heerenveen, feyenoord, benfica, tottenham, juve en spurs.
Jij noemt bv psv. Die 'totaal verkeerde afstemming in de opbouw' impliceert dat dat aan onszelf te wijten was. Nu is dat ook wel zo, want we deden het niet goed genoeg, maar dat kwam in de eerste plaats door psv. Zij waren namelijk de eerste ploeg (als ik het me goed herinner) die overal superkort erop zaten, al in je rug zaten te porren voordat de bal bij je was. Dat is nou precies waar Ajax zich geen raad mee weet. Die verkeerde afstemming in de opbouw is een gevolg daarvan, ipv een oorzaak van ons slechte spel. Na een paar keer van de bal af gelopen te zijn slaat de twijfel namelijk toe. Iedereen wordt onzeker, er wordt gewacht, er worden verkeerde keuzes gemaakt. Spelers bieden zich anders en minder overtuigend aan, je kunt de bal niet kwijt, enzovoort. Zo kantelen wedstrijden (hoef ik jou niet uit te leggen). Zo krijg je een ploeg in de tang, zelfs een die in principe beter is.
Dát is wat er tegen psv gebeurde, puur omdat zij ons geen centimeter tijd en ruimte gunden. Dan wordt er achteraf gezegd: frenkie tegen luuk, verkeerde afstemming opbouw, etc etc. Maar dat was het probleem helemaal niet. Het probleem was hetzelfde probleem als we in alle wedstrijden zagen tegen ploegen die hetzelfde deden als psv tegen ons deed. Je kunt er 100 tactische nuances bij betrekken, maar het gaat iedere keer om precies hetzelfde principe: geen tijd en ruimte, fouten, twijfel, van kwaad naar erger; en bij de tegenstander precies het omgekeerde.
Doet een tegenstander z'n huiswerk dus goed, zoals gedaante hierboven zegt, dan kun je ons maar zo krijgen waar je ons hebben wil. Dat is niet simpel, als je het niet goed doet en gaatjes laat word je geslacht. Daarom durfde en durft ook bijna niemand het. Maar bijna alle ploegen die het wel deden hadden ons in de tang.
Waarom het imo essentiële voorbeelden zijn: Omdat onder felle druk uitspelen het hoogste voetbal is. En wij zijn Ajax, wij spelen dat voetbal. Je oefent tegen de rest om dat te kunnen zodra het moet.
Omdat felle druk de enige manier is waarop je ons echt de baas kunt zijn. Dus moet dat onderdeel geperfectioneerd. Wij zijn Ajax, niemand zou ons voetballend de baas mogen zijn (utopisch, maar het gaat om het uitgangspunt).
Omdat de mooiste, beste en belangrijkste wedstrijden gespeeld worden tegen de beste ploegen. Alle prestige zit samengebald in die wedstrijden, alle wedstrijden ervoor speel je in principe om daar te komen. Dus dáár moet het gebeuren. En juist die ploegen zullen onze zwaktes het geraffineerdst proberen uit te buiten.
Omdat we in de CL-finale hadden gestaan als we er beter in waren geweest. Niet dat de tegengoals daaruit voortkwamen, maar tottenham had 0 geloof gehad als ze ons niet zo onder druk hadden gekregen.
Ik weet dat het wat bombastisch en romantisch klinkt allemaal. Maar ik wil het beste voetbal zien. Ten hag wil dat ook, die is niet snel daadwerkelijk tevreden. Dat bevalt me zeer aan hem. Vanaf ongeveer het jaar 2000 tot aan bosz hebben we in feite naar niks zitten te kijken. Nu is dat eindelijk anders, dus nu is het moment om streng te worden. Het vuurtje is weer goed gaan branden. Eigenlijk is het niets anders dan een compliment.
Edit: holy fk wat een lap tekst weer. Voel je niet verplicht, als je reageert, reageer dan vooral lekker summier.
Mijn voorname kritiek op Ten Hag vorig seizoen was gebasseerd op het statische spel in de voorhoede. Dat klinkt gek, maar imo ging Ajax door een periode dat de voorhoede op verschillende manieren dynamiek miste en Ten Hag deed daar te weinig aan imo. Toen kwam de Tadic-zet en 'opnieuw' plaats voor Neres en de rest is geschiedenis. Kort door de bocht, begon Ajax fantastisch, werd het als maar minder, maar keerde TH het tij optijd.
Laat je me kiezen tussen Ten Hag en Bosz dan kies onomwonden Bosz. En dan zullen mensen me zeggen dat Ten Hag tactisch sterker is en Bosz naief. Maar ik geloof in het bijna copromisloze van Bosz ten opzichte van verticaal voetbal gebasseert op het eigen initiatief, als zijnde de beste visie voor Ajax. Ziet hier, mijn romantische blik..
De al om genoemde Frenkie vs Luuk situatie vind ik net als jij niet zo heel boeiend. Ten Hag benoemde overigens zelf goed het probleem van de opbouw, enkele weken na die verliespartij, Ajax voetbalde van achteruit naar buiten toe. Dus werd de opbouw verzorgd door de backs. Dan kun je counteren dat PSV het middenveld goed onder druk had, maar dat was niet zo gek. Eiting speelde een dramatische wedstrijd. De inspeelpass van De Ligt ontbrak en Frenkie kon de opbouw alleen vanuit de gegeven ruimte invullen.
Als je de tegengoals gaat verklaren dan zie je idd dat we veel individuele fouten maakte en 'geluk'een rol speelde. (Bal verlies Huntelaar in de as, Onana, dekfout Frenkie) En je kunt opteren voor een mentaal geknakt Ajax. Maar ik kijk net als jij graag naar wat Ajax tactisch fout deed. En ik heb nogsteeds de mening dat Erik Ten Hag toen fout zat. Hij nam eiting in bescherming door hem niet te wisselen. En in plaats van een extra vleugel in te brengen om die passieve backs voor problemen te stellen liet hij in feite de boel de boel.
Ajax werd meerdere malen succesvol onder druk gezet gedurende het seizoen. Ik vind dan dus PSV niet een goed voorbeeld. Heracles, Groningen, Benfica wel. Tegen Spurs was Ajax als een gloeilamp. Het maakte gehakt van Spurs in de eerste 25min in Londen. Kreeg toen te maken met de lange bal op Llorente, en het fysieke geweld van Sissoko, waarbij de 2de bal voor Spurs werd, bleef verder betrekkelijk eenvoudig op de been, en liet het na de wedstrijd af te maken. In Amsterdam verloor Ajax alle composure in de 2de helft toen Spurs vol uit opportunistisch ging spelen. Ajax herpakte zich echter na de gelijkmaker, en begon weer onder druk uit te voetballen om vervolgens te sneuvelen in een laatste counter waarbij Ajax idioot (!) veel mensen mee naar voren had. Ook had ik mijn bedenkingen bij de keuze van Ten Hag om verdediger op verdediger in te brengen, al begreep ik hem wel.
Ajax dat telkens geen antwoord had op tegenstanders die geen ruimte gaven vind ik niet accuraat. Ajax vond vaak wel een manier om er onderuit te spelen. Dat je als Ajax fases wel onder druk komt acht ik redelijk onvermijdelijk; en daar vindt jij me misschien niet 'ambitieus' genoeg.
Je kunt de 2de helft tegen Juve uitleggen aan de hand van de Dybala-wissel, maar even goed aan het opschuiven van Veltman en Frenkie die vanaf links speelde. Feit is dat Juve niet meer durfde.(in eigen huis!) En feit is dat Juve toen het wel durfde eigenlijk niet veel succes had. De Ronaldo-goal was een dekfout, en de belachelijke kwaliteit van die man zelf.
Beste wedstrijd onder Bosz was thuis tegen Lyon, en de 1ste helft uit tegen Lyon. In beiden wedstrijden kreeg Lyon Ajax onder druk, maar kon het deze druk niet vasthouden, en moest het zich aanpassen. (2de helft is voor mijn punt niet relevant)
De wedstrijden vorig seizoen dat Ajax zich geen raad wist met de druk van de tegentander. En dusdanig dat ik ze noemenswaardig vind als zijnde een kern van het probleem waren tegen Heracles en Groningen uit. Ik moet wel zeggen dat ik niet denk dat er een Ajax is geweest dat dit soort wedstrijden niet had. (Ja zelfs het Ajax midden jaren 90). Enkele sleutel spelers halen hun niveau niet, onsamenhangend spel volgt, de spanning groeit, frustraties hebben een weerslag etc.
Aflsluitend, sorry voor het toch weer enorme verhaal; ik blijf erbij dat het spel-element onder druk uitspelen bij Ten Hag in goede handen lijkt te zijn. Ondanks dat er voorbeelden zijn waarbij ik Ten Hag niet zag ingrijpen. Sterker; Als Bosz de trainer is van het collectieve drukzetten, dan is Ten Hag de trainer van het druk absorberen en omschakelen.
Tactiek is er daar ook één van. (Wel een belangrijke.)
Het is iets ongrijpbaars, 1001 en factoren zijn erop van invloed, het is onmogelijk om precies aan te geven of te achterhalen -laat staan te meten- hoe zwaar bepaalde facetten wegen. Het is moeilijk om er precies en concreet over te zijn, ook omdat niets van wat je erover beweert te bewijzen is. Voor je het weet word je uitgemaakt voor vage babbelaar, en vaak nog terecht ook, want veel mensen grijpen het ook aan om niet concreet te hoeven zijn en interessant over te komen. Je kunt je ermee verschuilen achter vaagheden.
En toch is het bepalend voor alle beslissingen die we nemen, of niet nemen. (In het hele leven, eigenlijk.)
Hoewel de meeste mensen zich dit volgens mij onbewust wel zo'n beetje realiseren, is de algemene afspraak toch om het met elkaar vooral te hebben over dingen waar we wel grip op hebben, die zichtbaarder zijn, en tastbaarder, en makkelijker te verklaren.
Ziehier de overwaardering van de tactische bespiegeling.
En jouw, geloof ik, onderwaardering voor het effect van een tegenstander die het mes tussen de tanden heeft. Psv was zo absoluut niet van zins om ons te laten opbouwen zoals we dat het liefst doen, dat we onder de indruk waren. En daardoor andere dingen gingen doen. Bijvoorbeeld opbouwen via de backs, iets wat van ten hag eigenlijk helemaal niet mag. Dat weten de spelers ook donders goed. Maar ze waren zichzelf niet. Je moet altijd naar jezelf kijken, inderdaad. Maar niet alleen, want dan mis je dingen. Eiting speelde dramatisch, ja. Maar dat kwam echt niet uit de lucht vallen. Ziyech verloor telkens de bal - idem. Dat is niet omdat ze ‘toevallig’ een slechte dag hadden. Dat is omdat ze oncomfortabel waren.
Zo ging dat in mijn ogen in al die wedstrijden die ik noemde.
Andersom kan tactiek net zo goed zuurstof uit een ploeg zuigen. Een simpel voorbeeld daarvan is bv onder druk extra verdedigers erbij pompen. Een desastreus signaal. Maar om bij psv te blijven: mag je bv eigenlijk niet opbouwen via de backs, maar word je daar toch toe gedwongen door de tegenstander, dan kan dat de hele boel verstrakken. Omdat je als speler weet dat er iets niet goed gaat, maar niet weet hoe je je in die situatie moet gedragen.
Dan kan ten hag achteraf wel zeggen dat ze toch eiting door het midden aan hadden moeten spelen. Maar dat is zo goedkoop. Die had dan namelijk gewoon de bal verloren. Daar voorziet tactiek niet in.
Wat je wél kunt doen om dat te ondervangen, om te zorgen dat je niet via de backs gaat opbouwen en eiting tóch de bal niet verliest, is als een gek gaan oefenen op zulk soort situaties. De moeilijkste situaties nabootsen en oefenen, opnieuw en opnieuw en opnieuw.
Is dat gebeurd, en kom je opnieuw in die situatie, dan weet je precies wat je toe doen staat en zit je vol zelfvertrouwen. Dan blijft je intuïtie wél gewoon werken. Als je echt goed bent en heel veel geoefend hebt, dan ga je zelfs op de automatische piloot. Lachend en wel. Lekker laten jagen, dat psv.
Maar dat was niet aan de hand, het was eerder omgekeerd. ‘Hoe kunnen zulke goede spelers nou zo door de ondergrens zakken’, hoor je achteraf dan altijd. Nou, zo dus. Door ze oncomfortabel te maken. Dat is hoe ik het zag, keer op keer, en dat is waarom er in mijn ogen veel radicaler getraind moet worden op comfortabel blijven onder druk.
Mooie laatste zin trouwens, die drukt het verschil tussen bosz en ten hag goed uit. Dat druk absorberen is wel een grote kwaliteit, want zoals je zegt, het is onmogelijk om nooit onder druk te komen. Ik denk dan ook dat je over een langere periode meer en betere resultaten haalt als je het op de ten hag-manier doet. Maar dat je spectaculairdere uitschieters zult hebben op de bosz-manier. Ik zou ook altijd voor bosz kiezen, zonder twijfel.
Ik moet echt kappen nu, dit begint uit de hand te lopen. Hopelijk valt het nog een beetje mee qua samenhang.