Aan het einde van het jaar blikken we terug op het afgelopen Ajax-jaar. We kijken in drie delen terug op de Europese uit-trips waar Ajax Showtime dit seizoen bij aanwezig was. Voor deze gelegenheid neemt directeur Sjoerd Valkering de rol van interviewer op zich. In het tweede deel stelt hij vragen over de trip het Tsjechische Jablonec aan redacteuren Jip, Sam en Bas.

Jablonec-uit: jullie ondernamen een 10-uur durende autoreis naar een Tsjechisch provinciestadje om daar een Europa League kwalificatiewedstrijd bij te wonen. Hoe leg je dat uit aan familie en vrienden die niets met voetbal hebben?
Bas: Ja, dat is inderdaad gewoon niet uit te leggen. Maar dat is ook wel de charme van zo'n trip; je kon van mijlenver aan zien komen dat het een wedstrijd van niks zou worden. Dan moet je er dus zelf wat van proberen te maken. Ik moet er wel bij zeggen dat het wel een groot voordeel was dat de trip in de zomer viel. Ik durf wel te stellen dat je in de winter niet dood gevonden wil worden in Jablonec. Daarbij was 't voor mij wel een voordeel om geen rijbewijs te hebben; ik werd lekker gechauffeurd door Jip en Sam.

Jip: Het was wel een ontzettend lange rit inderdaad. We zijn heel Duitsland horizontaal doorgereden. Gelukkig konden we op die snelwegen lekker door rammen. Hoogtepuntje op de heenweg was dat we nog een stukje door Polen heenreden. We hebben daar getankt in een Pools vervallen spookdorp. Het verschil met de dorpen waar we in Duitsland langs waren gekomen was ongelofelijk groot. Maar goed, het geeft als supporter natuurlijk juist ontzettend veel voldoening om je club te steunen in dit soort verre oorden.

Ok, en eenmaal aangekomen? Viel er nog iets te beleven daar? En hoeveel kostte een biertje?
Sam: De aankomst verliep niet geheel vlekkeloos. We waren een halfuurtje later dan afgesproken bij het hostel aangekomen en die mensen daar waren meedogenloos... We mochten op zoek naar een ander hostel. Toen zijn we dus - en het was al een uur of negen - half Jablonec afgegaan op zoek naar een nieuwe hotel/hostel. We waren dan ook wel in euforische staat toen we uiteindelijk voor nog minder geld een appartementje kregen toegewezen dat tien keer mooier was dan die waar we aanvankelijk zouden verblijven.

Jip: Die eigenaar van dat appartementje was aanvankelijk nog behoorlijk huiverig om een groep voetbalsupporters toe te laten, omdat twee weken eerder een groep Kopenhagen-supporters de hele boel op stelten hadden gezet in dit appartementencomplex. De politie stond trouwens ook op scherp; het bleek dat ze alle hotel-eigenaren hadden verplicht om de namen van Nederlanders door te geven.

Bas: Inderdaad ja. Maar goed, toen we alles geregeld hadden zat de stemming er bij ons goed in. Zeker toen we er achter kwamen dat je voor een euro of 8 uitstekend kon dineren en een halve liter Urquel-bier minder dan een euro kostte. Het centrum bleek trouwens echt totaal verlaten. Om een uur of tien was alles al dicht. Gelukkig waren de mensen er wel ontzettend vriendelijk en stuurden ze ons naar een soort buurtkroeg iets buiten het centrum. Daar zaten aardig wat jongeren, redelijk wat Jablonec-supporters ook.

Maar dat was dus de enige uitgaansgelegenheid? Konden jullie niet naar een discotheek ofzo?
Jip: We hebben zeker geprobeerd om wat te vinden, maar dat bleek achteraf een hele grote vergissing. Na wat navragen bleek er nog iets verder uit het centrum nog wel een club te zijn, dus hebben we een taxi die kant op gepakt. Vervolgens reden we twintig minuten door de bossen en werden we afgezet bij een afgelegen soort blokhut. Het bleek allesbehalve een discotheek; toen we binnenliepen werden we begroet door drie afgrijselijke Tsjechische prostituees. Binnen zat er verder niemand, op drie gedegenereerde Tsjechen na. We zijn gillend weggerend.

Bas: Ja gelukkig stond de taxi er nog. Die setting daar deed me een beetje denken aan de serie True Detective; dezelfde sekte/cult-achtige plattelandssfeer. Echte smerigheid.

Gelukkig zijn jullie dus weer veilig bij jullie appartement aangekomen. Hoe was de wedstrijddag? Het was voor Jip en Sam de eerste Europese trip; voldeed het qua sfeer een beetje aan de verwachtingen?
Sam: Het was eigenlijk veel relaxter dan ik van te voren had gedacht. Het centrum van Jablonec bestaat uit twee pleinen, die eigenlijk beide waren overgenomen door Ajacieden. Wij hebben de hele middag in het zonnetje gezeten. Van grimmigheid of spanning was totaal geen sprake; wat dat betreft stond het hectische beeld dat je van Europese trips in de media meekrijgt er echt haaks op.

Bas: Ik ben op wat meer trips geweest, maar zo'n ontspannen wedstrijddag als dit heb ik nog nooit meegemaakt. Mooi ook dat alle Ajacieden zich verzamelden op die pleinen. Bij sommige trips in grotere steden, zoals in Parijs of Istanboel, kwam ik tot de wedstrijd nauwelijks een mede-supporter tegen.

Jip: Je zag gedurende de middag steeds meer Ajacieden dat plein op lopen. Toen kwamen we er wel achter dat onze reis relatief nog niks voorstelde. Mensen die met de supportersbussen waren gekomen waren echt halfdood. Sommigen hadden er veertien reisuren opzitten; één van de bussen was bij de Tsjechische grens nog een tijd opgehouden ook.

En de wedstrijd. Voelden jullie je niet ontzettend belazerd door het armetierige spel van Ajax? Of maakte de sfeer veel goed?
Jip: Het spel was eigenlijk het enige negatieve aan deze trip. Achteraf was het maar goed dat we op dat pleintje vrij veel hadden gedronken. De eerste helft ging daardoor zo voorbij. De tweede helft was wel echt geestdodend, hoewel die gemiste penalty van Jablonec vlak voor het uitvak nog wel voor opwinding zorgde. Gelukkig werd er bij vlagen ook nog aardig wat sfeer gemaakt in het uitvak, hoewel we er slechts met een kleine 400 man stonden.

Bas: De avond voor de wedstrijd had een vrouwelijke Jablonec-supporter me in de kroeg nog verteld hoe mooi het stadionnetje was. Dat je, door de absentie van één van de korte zijdes, uitzicht had op de bossen en de ondergaande zon. In realiteit keek je uit op zo'n drie bomen en tachtig reclameborden. Je kon overigens wel goed in de hekken hangen in dat uitvak. Dat gaf het toch nog een beetje voetbalromantiek.

Reden jullie al met al met een positief gevoel weer terug naar Nederland?
Jip: Wel met een enigszins dubbel gevoel. Het was wel pijnlijk om te zien hoe Ajax daar speelde; het was een bevestiging dat we Europees gezien nog maar heel weinig voorstellen. Maar de gehele ervaring, dat je opeens terecht komt in een of ander Tsjechisch boerengat en je daar maar moet zien te vermaken, is top.

Sam: Eens. Op de terugweg zijn we trouwens nog gestopt bij een Duitse MacDonalds, om de loting voor de poulefase te kijken. Toen Celtic aan Ajax werd gekoppeld hebben we als gekken staan juichen. Celtic-uit is natuurlijk een droomtrip. Voordat we Nederland weer in reden, hadden we de vliegreis naar Glasgow al geboekt.

Het verslag van de trip naar Wenen verscheen vanochtend al op de site.

Ook het verslag van de geweldige trip naar Glasgow staat inmiddels online!